Als voorbode marcheerden 30.000 boeren door de hoofdstad Bogotá, om hun eengemaakte eisenbundel kracht bij te zetten. Zij vragen toegang tot kredieten voor kleine en middelgrote boeren, opschorting van de massale aankoop van geïmporteerde voedingsmiddelen die de nationale markten overspoelen en de boeren verarmen, bescherming tegen illegale gewapende groeperingen, aanleg en onderhoud van wegen, verlaging van de prijs van benzine, herfinanciering van de schulden van de kleine boeren, en herverdeling van de grond.
Huber Ballesteros, nationale leider van FOS-partner FENSUAGRO (de Nationale Eenheidsvakbondsfederatie van de Landbouw en Veeteelt) en belangrijk onderhandelaar tijdens de grote boerenstaking van augustus 2013, werd gearresteerd bij de protesten. Acht maanden later zit hij nog steeds in de gevangenis. Hij wordt beschuldigd van rebellie en het financieren van terrorisme. Op een eerste hoorzitting in februari slaagde FENSUAGRO er niet in deze beschuldigingen te weerleggen. Daardoor riskeert Ballesteros een gevangenisstraf van 25 jaar. In afwachting van zijn tweede hoorzitting, probeert hij toegang te krijgen tot medicatie voor zijn suikerziekte.
Begin april stuurde FOS nog een brief naar de Colombiaanse president, de minister van Werk en de minister van Binnenlandse Zaken, om haar bezorgdheid te uiten over de onveilige situatie waarin vakbondsleiders in Colombia dagelijks werken. FOS ontving een formeel antwoord van de president, waarin hij zegt dat de Colombiaanse regering mensenrechten hoog in het vaandel draagt, en dat de brief zal worden doorgegeven aan de bevoegde instanties. FOS blijft de situatie uiteraard op de voet volgen en zal de Colombiaanse regering op haar verantwoordelijkheid blijven wijzen.
Vredesdialoog en democratie
De politieke verklaring van de Agrarische Top bevat ook een duidelijke steunbetuiging aan de vredesdialoog tussen de Colombiaanse regering en de FARC-guerrilla om tot een onderhandelde oplossing voor het gewapend conflict Colombia te komen. Terwijl in Cuba de discussie volop aan de gang is over het derde punt van de agenda, namelijk de vervanging van illegale teelten, wordt het reeds bereikte akkoord over het tweede punt in de praktijk alweer in vraag gesteld. Dit tweede punt van het vredesakkoord tussen de Colombiaanse regering en de FARC-guerrilla slaat op garanties voor een actieve en veilige participatie van de (linkse) oppositiepartijen en de sociale bewegingen in een versterkte en reële democratie. De afzetting van de linkse burgemeester van Bogotá, Gustavo Petro, door de rechtse regering van Santos, deed meteen vragen rijzen over de reële mogelijkheid om als linkse partij mee te besturen in Colombia. President Santos werd vorige week echter door de rechtbank verplicht om Gustavo Petro opnieuw tot burgemeester van Bogotá te benoemen. Dit kan dan weer wél als een teken van een goed werkende democratie beschouwd worden.
Toch blijft de overheersing van rechts opvallend. De recente parlementsverkiezingen, waarbij rechts nogmaals als grote overwinnaar uit de bus kwam en waarbij één derde van de verkozenen banden bleek te hebben met de paramilitairen, én de aanvallen op vice-presidentskandidate Aída Avella van de heropgerichte linkse Unión Patriótica, maken duidelijk dat het recht om aan politiek te doen in Colombia niet voor iedereen is weggelegd.
Het is bovendien geen geheim dat er veel stemmen gekocht worden in Colombia. De Colombiaanse oligarchie wil immers de handen vrij hebben om wettelijke hervormingen door te voeren die hen nog meer macht en rijkdom geven. Zo organiseerde het ministerie van Gezondheid in februari een Nationale Gezondheidstop, waar patiënten, dokters en gezondheidspersoneel niet op uitgenodigd waren. Op de agenda stond de voorbereiding van een volgende hervorming van het grotendeels geprivatiseerde gezondheidssysteem, waardoor de verzekeringsinstellingen nog meer macht krijgen, terwijl de mensen blijven sterven op de stoep van de openbare ziekenhuizen.
Het wordt uitkijken dus naar de resultaten van de komende presidentsverkiezingen. Zal het politieke landschap ietwat door elkaar geschud worden? Zal de tandem Clara López – Aída Avella van de linkse alliantie Polo Democrático – Unión Patriótica, gesteund door FOS-partner FENSUAGRO en vele andere sociale organisaties, een verschil kunnen maken? Zij willen een duurzame vrede voor Colombia met gelijke rechten voor iedereen.
Wordt vervolgd…
Auteur: Jo Vervecken
