Knack liet voor de verkiezingen weten dat PVDA+ wel eens de verrassing van deze verkiezingen zou kunnen worden. Een reeks van kleine successen verbreekt de gedoodverfde tsunami van N-VA. Ook het SP.a-Groen gebeuren lijkt te werken. CD&V is de comeback-kid en Vlaams Belang kan zijn slachtofferrol nog eens optrekken.
Algemeen
De media staat bol met het bejubelen van N-VA. Ze zijn lokaal verankerd en De Wever slaagt er in van lokale verkiezingen een nationaal karakter te geven. Maar over de overwinning van de progressieve krachten in ons land, blijft men stil. De Wever in A’pen mag dan wel groot uitgepakt hebben, Termont in Gent scoort een absolute meerderheid. Maar ook bij de kleintjes her en der zien we dat SP.a, al dan niet samen met Groen!, de meerderheid weet te bezetelen. Natuurlijk is CD&V een groot schip in deze zee maar toch blijft het meestal een kwestie van oranje-rode meerderheden. N-VA wordt op verschillende plaatsen buitenspel gezet.
PVDA
Genoeg over de grote spelers. PVDA nu. De reeks kleine successen zijn misschien niet zo verrassend. Ik spreek daarbij ook over kleine successen want we moeten eerlijk blijven. De kans dat ze – buiten Zelzate en Seraing – de meerderheid instappen, is enorm klein. Een sjerp zit er ook niet bij. Wat belette de PVDA dan om nog grootser te scoren?
Geen nood aan. PVDA is een basispartij. Een partij die vanuit het volk, vanuit de gemeenschap vertrekt. Wij hoeven geen schepenen, burgemeesters, gedeputeerden of ministers nodig om dingen te verwezenlijken. Kijk naar de Genkse Harrie Dewitte die met zijn ene oppositiezetel zwaar aan de slip van burgemeester Wim Dries wist te trekken. En het loont. 3 zetels! Provinciaal is er weinig tot geen campagnewerking opgezet zodat men zich kon focussen op de gemeentelijke werking. Toch spreken de scores voor zich. Mertens zei het al eerder: “We mogen geen stappen overslaan.” PVDA is en blijft een partij die vanuit de mensen vertrekt. Ze hebben geen tsunami nodig om impact te maken.
Gevaarlijk rechtse incompetentie
Men spreekt over het verlies van Vlaams Belang. Maar is dat wel een echt verlies? Een ganse horde aan VB’ers is overgelopen naar N-VA, de grote winnaar. Tal van VB-kiezers stemden N-VA. Dus de geel-zwarte overwinning is toch veel zwarter dan men denkt.
Daarnaast spreek ik over incompetentie. N-VA heeft met zijn “tsunami” een populariteitsrol gekregen. Op gemeentelijk niveau is men actief lijstvullers gaan zoeken en dat zullen we geweten hebben. Om een concreet voorbeeld te geven. Bij een pamflet van N-VA Heers merkte ik een kandidate op die haar voorstelling begon met “Ik dacht dat politiek alleen voor slimme mensen was.” Zo kwam ik een persoonlijk kaartje tegen van een kandidaat die de multiculturaliteit als prioriteit aanhaalde. En zo is er een gigantische poel aan mensen met goede bedoelingen maar die slecht geïnformeerd zijn over de standpunten van N-VA. Ik las hier op DWM al eens een blog over een kandidate die op de lijst gevraagd was maar niet wist dat N-VA separatistisch was.
Voor mij zijn die kleine successen van PVDA en de standhouding van progressievere partijen de echte overwinning van deze verkiezingen. De strijd zal scherper zijn en met 2014 in’t zicht zullen we de komende twee jaar toch bezig moeten blijven.
