Stakende brandweermannen *kuisen* hoofdzetel minister van pensioenen (foto Han Soete)
Opinie, Nieuws, Samenleving, België, Economische crisis, Sociale afbraak, Algemene staking, Sociale rechten -

Staken is een plicht

In deze tijden van sociale afbraak en middenin verschillende crisissen (financiële, economische, energie, euro…) is staken meer dan een recht. Het is een plicht.

donderdag 22 december 2011 17:47
Spread the love

Het is rustiger dan gewoonlijk in mijn wijk. Geen trams, bussen, gehaaste postbodes en weinig mensen die ’s morgens al vroeg aan de dag beginnen. Het is stakingsdag.

Het zal u waarde lezer niet ontgaan zijn, want de afgelopen dagen is er heel wat media-aandacht geweest voor deze staking. Het beeld dat vooral aan bod komt is dat van de niet-stakers, zij die de anderen – en zo je wil het land – niet in de steek laten. Af en toe mogen ook de stakers aan het woord komen.

De toon is gezet. Stakers tegen niet-stakers. Het regent reacties aan alle kanten. Niets is makkelijker dan mensen tegen elkaar opzetten, zeker vandaag, waarbij iedereen moet zien te overleven in deze tijden van crisis, onzekerheid en doorgedreven individualisme dat niet veel verschilt van egoïsme.

De jongeren zouden niet warm lopen voor de staking. Vanuit de migrantengemeenschap (waar je natuurlijk ook stakers en niet-stakers hebt) krijgen we geen reacties te horen, want staken is niet iets dat hen aangaat of wat we met hen associëren. Dit klopt natuurlijk niet, maar media en politiek zien het anders. Als het over sociale en economische problemen gaat, tellen de migranten niet mee; gaat het over culturalistisch geklets dan krijgt ze een microfoon onder de neus geduwd.

Ik zie het als mijn plicht om als jongvolwassene, met een migrantenachtergrond, en vooral als Brusselaar en burger van dit land, een andere kant te laten zien. Laat me kleur bekennen: ik ben voor de staking. Graag vertel ik waarom.

Staken is een sociaal recht. Vandaag kan men kiezen om te staken of niet te staken. Ooit was die keuze er niet. Zoals het stakingsrecht zijn er in ons land tientallen andere sociale rechten die we vandaag genieten. Deze sociale rechten waren geen cadeau van de politieke en economische elites. Het zijn rechten waarvoor arbeiders en burgers lang hebben gevochten. Soms hebben ze er zelfs met hun leven voor betaald. Het is daarom belangrijk om te weten, vooral voor de niet-stakers en de jongeren dat voor elk van die sociale rechten die wij vandaag genieten, strijd werd geleverd.

Ik wil een voorbeeld aanhalen. Vandaag leeft meer dan 15 procent van de Belgische bevolking in armoede. In Brussel is dat zelfs een op drie. U kan zich inbeelden, beste lezer, hoe groot de armoede vandaag zou zijn zonder die sociale rechten.

Zoals ik al zei, horen we vanuit de migrantengemeenschap weinig stemmen over de staking. Ik ben van mening dat wij meer dan eender wie deze staking moeten steunen. Wij voelen aan den lijve wat het vandaag betekent om voor je rechten te strijden. En we weten ook beter dan een ander wat het betekent om geen of weinig sociale rechten te hebben. Daarvoor hoeven we maar naar ons land van origine te kijken. Voor ons dus makkelijker te begrijpen dan voor mensen die deze rechten als vanzelfsprekend beschouwen.

Men is vandaag vrij om te staken of om niet te staken, maar we moeten met zijn allen bewust zijn over wat op het spel staat. Daarom is het erg belangrijk dat elke burger in ons land op zijn minst geïnformeerd wordt over de geschiedenis en de betekenis van de sociale rechten die we vandaag hebben. Niet om in het verleden te blijven steken, maar om met deze rechten op een goede manier om te gaan.

Als ik zie wat de tendensen zijn in het kapitalistische systeem, dan is staken voor mij een plicht. We zijn niet het eerste en ook niet het laatste land waar de politiek voor sociale afbraak kiest. In andere landen, zoals de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, twee van de eerste landen die voor het neoliberale sociale beleid kozen, werd die keuze al veel eerder gemaakt. De resultaten van deze sociale afbraak, van het afpakken van sociale rechten zoals o.a het recht om je te verenigen in vakbonden, of het recht om te staken, het recht op een sociaal vangnet en andere belangrijke sociale rechten, zie je vandaag in de miljoenen mensen die in uitsluiting en armoede leven.

In veel landen is de sociale zekerheid, zoals die in ons land bestaat, een droom. Ergens anders moeten mensen hun huis of andere bezittingen opgeven om een dure operatie te ondergaan omdat ze geen recht hebben op gezondheidszorg. Een realiteit die velen onder ons zich niet kunnen voorstellen.

Als we realiseren wat op het spel staat, dan gaan we verder kijken dan ons eigenbelang. Deze stakingsdag kwam u niet goed uit, het was op een vervelend moment of u bent gewoon tegen omdat u staken weinig zinvol vindt? Allemaal goed en wel, maar besef dat wie vandaag staakt ook voor uw rechten staakt. En dit verdient solidariteit. Solidariteit die belangrijk is voor uw toekomst en voor de toekomst van de samenleving waarin u leeft.

Sociale rechten afpakken van de burgers van een land, betekent niet louter mensen in armoede en uitsluiting duwen. Het is een misdaad in deze harde tijden, zeker als er alternatieven zijn. En die zijn er, maar dan moet men aan de elites raken en dat durft men niet. Dus moet de gewone burger opdraaien voor de crisis.

Sociale afbraak zegt ook iets over het land zelf. En dat is niet iets om trots op te zijn.

Bleri Lleshi is politiek filosoof

http://blerilleshi.wordpress.com/

https://www.facebook.com/Bleri.Lleshi

take down
the paywall
steun ons nu!