Sinds 2007 is er slechts om de twee jaar een Wereld Sociaal Forum. De reden daarvoor is heel eenvoudig: er zijn zoveel activiteiten dat het onmogelijk is geworden voor activisten om overal aanwezig te zijn.Andersglobalisten willen geen anders-toeristen worden en hebben toch wel wat milieubesef… Daarenboven is het organiseren van een WSF een vrij dure aangelegenheid, dus wat spreiding in de organisatie was zeker welkom. De belangrijkste reden was ook dat er meer en meer thematische en regionale fora georganiseerd worden, en dat is ideaal tussen twee wereldfora in.
2010 was zo’n jaar. In Belem, op het WSF 2009 in Brazilië werd besloten om van 2010 een ‘Global Year of Action’ te maken. Het jaar begon met de ‘viering’ van 10 jaar WSF in Porto Alegre. Het ging verder met een thematisch forum over de financiële crisis in Mexico. In juni was er een sociaal forum in de Verenigde Staten (Detroit) en onmiddellijk daarna een Europees Sociaal Forum in Istanbul. Zopas werd het ‘Foro de las Américas’ afgesloten in Asuncion, Paraguay. In het najaar is er een forum over migratie in Quito, Ecuador, en een forum over onderwijs in Ramallah, Palestina. Tussendoor komt de Internationale Raad bijeen en zijn er werkvergaderingen. Alles bij elkaar zullen er in 2010 zo’n 40 verschillende thematische en regionale fora zijn.
Dat heeft zijn voor- en zijn nadelen. Het voordeel is zeker de blijvende mobilisatie rond specifieke thema’s en in specifieke regio’s. Deze fora zijn minder duur dan de grote wereldevenementen en kunnen veel geïnteresseerde mensen aantrekken. Op een klein forum kan ook meer in de diepte worden gewerkt, zoals bleek in Mexico, Detroit en Asuncion.
Het nadeel is dat het voor de organisatoren wel telkens erg veel werk is, en voor wie verschillende fora wil volgen, het toch weer veel en duur reizen is. Door de economische crisis is trouwens gebleken dat veel activisten de knip op de beurs moeten houden. Dat verklaart dat er op sommige fora minder deelnemers zijn dan was gedacht.
De ervaring van 2010 tot nog toe heeft in elk geval getoond dat het hele proces van de sociale fora springlevend is en nog steeds heel veel activisten kan mobiliseren. Daarnaast zijn er uiteraard ook de andere activiteiten, zoals bij de G20 top, de top van de volkeren in Cochabamba rond milieu, en ‘Enlazando Alternativas’ rond de EU-Latijns Amerika bijeenkomsten.
En overal zijn tegenwoordig meer jongeren aanwezig, zeker rond milieu zijn zij het die de grootste rol spelen.
Wie dus dacht dat het verzet is uitgeblust, vergist zich.
