Burgerjournalistiek, powered by DeWereldMorgen.be
De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.
Schrijft over:
Op de Werdeldmorgen, wil ik specifiek een reeks teksten plaatsen over culturele vrijhavens die sterk sociaalvoelend geöriënteerd zijn en duurzaamheid in hun hart dragen....
Uw reporter op weg in het Morgenland.... Geboren 4.7.1973 te Wilrijk. Opleiding ASO economische, verdere specialisatie mits studies Toegepaste Economische Wetenschappen aan de UFSIA (wel niet helemaal afgewerkt). Vervolgd met Audiovisuele Kunsten aan de Rits & Vrije Grafiek aan de KASK. Momenteel bezig met een beroeps-heroriëntering mits stages bij Natuurpunt: meer in en rond de natuur werken, alsook creatief aan de slag met kinderen. Het maken van video's. Honderden optredens als dichter, vaak onder de naam Antistresspoweet. Een tiental tentoonstellingen op mijn conto (met collage's, schilderijen, installaties e.d.), evenals heel diverse eerder artistieke performances. Organisator van de Nachten van de Powezie (echte warmhartige dichterlijke nachten zonder de vulgair commerciële tirlantijntjes) alsook andere culturele activiteiten in 'alternatieve' omgevingen die een maatschappelijk relevante meerwaarde bieden. Vader van twee schitterende kinderen: mijn zoon Sen (2005) en dochter Cleo (2009). ENKELE REGELS OM TE BEZINNEN Menigeen vind mij van in mijn kindertijd een getalenteerd dichter en begenadigd schrijver. Op mijn 21ste, kreeg ik een voorstel om een bundel te publiceren, maar weigerde dit om de simpele reden dat ik eerst verder wilde kunnen groeien. Ik vond mijn teksten zelf niet goed genoeg. Misschien was ik dan wel iets te zelfkritisch, maar goed. Nu.... jaren later, voel ik mij langzamerhand klaar om meer intensief met mijn werk in de openbare ruimte te verschijnen.... Op mijn 38ste, anno 2012, zie ik mijn levenswandel, in retrospectief, als een alsmaar groeiend en zichzelf ontplooiend bewustzijn op heel veel vlakken: Een A4 was soms te klein en werd al eens een doek van twee meter op twee. Letters en taal leken soms zo vernauwend dat uitbreken een noodzaak werd, Van Ostaijen een 'tijdelijke' verkenning, kleurtjes een bevrijding.... Een podium beperkt tot een bepaalde plaats werkte al eens verstikkend: dus brak ik ook door die grenzen heen in vormen van Primal Scream
GRENZENLOOS
Uw poëtisch reporter ging op avontuur te Hasselt, woonde een lezing van Peter Tom Jones bij en verbleef even bij de vriendelijke mensen van Villa Krakelbont. Pippi Langkous was nooit veraf, net als de ziel en bezieling van socio-ecologische transitie. Uw reporter zag een nieuwe gener...