Klacht bij Internationaal Strafhof tegen moordenaars van journalist Al-Sharif
De klacht beschuldigt Israël van het systematisch aanvallen van journalisten in Gaza – een strategie die volgens de indieners neerkomt op oorlogsmisdaden en zelfs genocide. IDF-leiders Lt.-gen. Eyal Zamir, Maj.-gen. Tomer Bar, Brig.-gen. Yossi Sariel, en de omstreden legerwoordvoerder Col. Avichay Adraee, evenals premier Benjamin Netanyahu worden aangeklaagd
De organisaties roepen op tot hun onmiddellijke arrestatie en pleiten voor uitbreiding van het reeds lopende arrestatiebevel tegen Netanyahu om ook misdaden tegen journalisten te omvatten.
Moord op de waarheid
De 28-jarige Al-Sharif werd op 10 augustus 2025 gedood bij een raketaanval op een geïmproviseerde perspost buiten het Al Shifa-ziekenhuis in Gaza-Stad. Zes anderen kwamen eveneens om, onder wie vier Al Jazeera-collega’s en een journalist van Sahat Media. Israël erkende later dat de aanval bewust was uitgevoerd, en herhaalde de vaak gebruikte beschuldiging dat de slachtoffers “terroristen in persvesten” waren.De klacht stelt dat Israël bewust persvrijheid ondermijntDe moord op Al-Sharif staat niet op zichzelf: sinds oktober 2023 zijn meer dan 220 journalisten omgekomen, veelal na een publieke lastercampagne waarbij zij als “Hamas-leden” werden afgeschilderd. Deze journalisten, waaronder Hamza Al-Dahdouh en Ismail Al-Ghoul, werden doelbewust gedood in raketaanvallen op zichtbaar als pers gemarkeerde voertuigen of tijdens verslaggeving in het veld.
De klacht stelt dat Israël bewust persvrijheid ondermijnt en onafhankelijke verslaglegging uit Gaza probeert uit te wissen. Buitenlandse pers is grotendeels geweerd uit het gebied, waardoor lokale journalisten de enige directe getuigen zijn van het conflict.
Laster als wapen
De raket maakte het dodelijke werk af, maar de campagne om Anas Al-Sharif zwart te maken was al veel eerder begonnen. Gedurende bijna twee jaar had Avichay Adraee, de Israëlische militaire woordvoerder voor Arabische media, sociale media gebruikt om Al-Sharif te beschuldigen van samenwerking met Hamas. Hij bespotte zijn emotionele verslaggeving, noemde zijn tranen “krokodillentranen” en presenteerde zijn werk als propaganda.Al wie het zionistisch narratief tegenspreekt, is gelijk aan Hamas, simpel toch?
Meer dan symboliek
De HRF benadrukt dat deze juridische stappen niet louter symbolisch zijn: de betrokken personen worden actief gevolgd met het oog op vervolging, ook in landen die universele jurisdictie toepassen op oorlogsmisdaden.HRF-voorzitter Dyab Abou Jahjah noemt de moord op Al-Sharif “brutaal, arrogant en doordrenkt van minachting voor het leven en de waarheid.” Volgens hem mag dit niet in stilte verdwijnen. Aanvallen op journalisten zijn geen nevenschade, maar een strategisch middel om andere oorlogsmisdaden te verhullen. Het uitwissen van de waarheid wordt zo zelf een daad van oorlog.
Strategisch middel om andere oorlogsmisdaden te verhullenAnas Al-Sharif liet, anticiperend op zijn dood, een laatste boodschap achter: “Als deze woorden je bereiken, weet dan dat Israël mij heeft kunnen vermoorden – en mijn stem tot zwijgen heeft gebracht.”
Maar die stem, zo stellen de Hind Rajab Foundation en het Palestijns Centrum voor Mensenrechten, klinkt nu door in de rechtszaal van het Strafhof – als oproep tot gerechtigheid en herinnering aan de plicht om de waarheid te verdedigen.
