Extreemrechts infiltreert de beslissing rond subsidies sociaal-cultureel werk
De afgelopen maanden herhaalde zich in het parlement, vooral bij monde van vertegenwoordigers van Vlaams Belang, de riedel dat de Vlaamse regering terrorisme en gewelddaden zou financieren. LABO vzw wordt hierbij altijd als voorbeeld genoemd. Deze framing beïnvloedt nu ook hoe organisaties die zich kritisch uitlaten over de maatschappij, gefinancierd worden.
'Organisaties zijn niet extremistisch'
Dit extreemrechtse talking point gebeurt voornamelijk op basis van een rapport van het OCAD dat niemand mag hebben, maar wel iedereen gelezen heeft. Het OCAD insinueert op het einde van hun analyse over de klimaatbeweging dat elke organisatie die zich bezighoudt met maatschappelijke verandering staatsgevaarlijk zou zijn. Dus ook organisaties die in coalitie de boodschap van Code Rood politiek ondersteunen, maar geenszins betrokken zijn bij de organisatie van die acties. Tegelijk schrijft OCAD letterlijk dat deze organisaties niet extremistisch zijn en geen gevaar vormen.
In ieder geval bereikt deze teneur de politieke partijen van de meerderheid. Middenveldorganisaties die durven de politieke boodschap te ondersteunen dat de uitvoer van staal naar een genocidaire staat “no pasaran” is, zouden geen cent meer verdienen. Waarom? Elke staat heeft volgens de internationale wetten de plicht om alles te doen om genocides te voorkomen en te stoppen.
Waar de staat faalt, mogen burgers actie ondernemen. Waar de grenzen daarvan liggen, is niet aan de uitvoerende macht. Het middenveld heeft de morele plicht de boodschap van die kritische burgers te steunen.
Onafhankelijke commissies
Dat is overigens een middenveld dat minder subsidies krijgt dan de politieke partijen zelf, en in ruil daarvoor volledige transparantie geeft over hun doen, laten en boekhouding. Onafhankelijke commissies van experten buigen zich over hun werking en beoordelen of zij bijdragen aan het doel van het decreet Sociaal-Cultureel Volwassenenwerk: een meer duurzame, inclusieve, niet-gesegregeerde, solidaire en democratische samenleving door de civiele samenleving te versterken.
Het lijkt ons dat commissies die de werking van die organisaties grondig beoordeeld hebben, meer gewicht verdienen rond de onderhandelingstafel dan extreemrechtse stemmingmakerij. Nu toegeven door te snoeien in dat kritische middenveld, is de zoveelste stap richting een maatschappij waar kritiek en het aanklagen van de status quo ongewenst en gecriminaliseerd worden.
