De wereldwijde ongelijkheid blijft schrikbarend diepgeworteld en enorm. De afgelopen tien jaar is het aantal miljardairs verdubbeld en is het vermogen van miljardairs gemiddeld met 7,4 procent per jaar toegenomen.
Miljonairs zien hun rijkdom exponentieel groeien met weinig moeite, wat in groot contrast staat met de onderkant van het economische systeem. Daar leeft bijna de helft van de wereldbevolking, ondanks hard werk, nog steeds van minder dan 5,50 dollar per dag en is de snelheid waarmee extreme armoede uitgeroeid wordt sinds 2013 gehalveerd.
Vooral vrouwen en meisjes zijn het slachtoffer van het huidige economisch systeem. Oxfam’s rapport ‘Time to Care’ laat zien dat ons economisch systeem niet alleen de ongelijkheid tussen arm en rijk verdiept, maar ook seksistisch is en vrouwen en meisjes uitbuit, vooral arme en gemarginaliseerde vrouwen.
Een onzichtbare bijdrage van 10,8 biljoen dollar per jaar
Wereldwijd besteden vrouwen en meisjes elke dag maar liefst 12,5 miljard uur aan onbetaald zorgwerk. Deze ‘verborgen motor’ van de wereldeconomie houdt gezinnen, samenlevingen en bedrijven draaiende en vertegenwoordigt een onzichtbare bijdrage aan de wereldeconomie van ten minste 10,8 biljoen dollar per jaar.
Hoewel onbetaald zorgwerk onzichtbaar is in de wereldeconomie, weegt het zwaar op de schouders van vrouwen. Vrouwen voeren driekwart van dit werk uit, inclusief taken als water halen, koken, schoonmaken en zorgen voor kinderen en ouderen. Dit begint al vroeg: meisjes van 10-14 jaar leveren al 50% meer zorgwerk dan jongens van hun leeftijd.
Vooral in lage-inkomenslanden betalen een bijzonder hoge prijs. In deze landen besteden vrouwen in plattelandsgemeenschappen tot 14 uur per dag aan zorgwerk.
Ondergewaardeerd zorgwerk houdt vrouwen in armoede
Voor alle vrouwen is de tijd die zij aan zorgtaken besteden tijd die zij niet kunnen besteden aan opleiding, banen die hun economische onafhankelijkheid zouden kunnen waarborgen of politieke participatie. Wereldwijd kan 42 procent van de vrouwen geen baan krijgen omdat ze verantwoordelijk zijn voor alle zorgtaken, tegenover slechts 6 procent van de mannen.
Zelfs indien zorgtaken beroepsmatig uitgevoerd worden, blijft dit type werk vaak ondergewaardeerd. Veel zorgberoepen, zoals huishoudhulp of zorg assistent, kenmerken zich door een laag salaris en weinig voordelen voor onregelmatige uren. Nochtans worden deze jobs in de toekomst nog belangrijker, aangezien naar schatting 2,3 miljard mensen in 2030 behoefte zullen hebben aan zorg – een toename van 200 miljoen sinds 2015.
Verdeel zorgtaken en investeer in publieke diensten
Maaike Vanmeerhaeghe, beleidsmedewerker ongelijkheid bij Oxfam-Solidariteit: “Als samenlevingen dit onrecht serieus willen aanpakken, moeten we dringend actie ondernemen. We moeten meer waarde hechten aan onbetaald zorgwerk en de vrouwen die het uitoefenen, en moeten de seksistische normen in vraag stellen, zodat de werklast gelijker wordt verdeeld tussen vrouwen en mannen.”
“Regeringen moeten investeren in universele en kwalitatief hoogstaande openbare diensten die de verantwoordelijkheid voor de zorg helpen wegnemen van vrouwen, zoals investeringen in water en sanitaire voorzieningen, kinderopvang, gezondheidszorg en ouderenzorg. Om die publieke diensten wereldwijd te financieren, moeten de allerrijksten en multinationals een eerlijke belastingbijdrage betalen.”
Foto: Sergio, Flickr / CC BY-NC-SA 2.0