Bron: Wikimedia Commons
Opinie, Wereld, Politiek -

Vijftien jaar geleden startte de oorlog tegen Irak

Exact vijftien jaar geleden begon de VS-invasie van Irak. Nooit eerder was het protest van de bevolking zo groot. Een maand voor de oorlog – 15 februari 2003 – stapten we met tientallen miljoenen anti-oorlogsactivisten door de straten van honderden steden wereldwijd. In Brussel telden we 80.000 manifestanten. Maar Washington en Londen, gedreven door hun drang naar imperialistische overheersing en economisch profijt, dropten hun bommen boven Irak en doodden duizenden mensen.

dinsdag 20 maart 2018 12:49
Spread the love

Het valse voorwendsel was de aanwezigheid van massavernietigingswapens. De Britse premier Tony Blair beweerde dat het ook de bedoeling was om democratie te brengen naar Irak. De echte reden was greep te krijgen op de Iraakse olie, maar ook de macht van de OPEC te ondergraven door een van de belangrijkste producenten van het kartel eruit los te weken. Hoe dan ook. De oorlog was illegaal, een inbreuk op het Handvest van de VN.

De verantwoordelijken zijn evenwel nooit gestraft voor hun oorlogsmisdaden. Vijftien jaar later kennen we de winnaars en verliezers. De VS startten kort na het begin van de bezetting een grootschalig privatiseringsprogramma (het fameuze Order 39). Een deel van de economie werd in de uitverkoop geplaatst. De reconstructie van het land kostte miljarden aan de VS belastingbetalers. Hun geld ging naar grote bedrijven zoals Kellog, Brown and Root dat op zich alleen al tientallen miljarden dollar incasseerde op de rug van de Iraakse bevolking. De jongerenwerkloosheid bedraagt vandaag meer dan 25 procent. Irak voert de landen aan met de hoogste corruptie in alle geledingen van het staatsapparaat. Het geweld is een endemische kwaal geworden. Irak heeft het meest te lijden onder terreuraanslagen volgens de Global Terrorism Index. Politiek is het land verdeeld. De Soenni-Arabische bevolking wordt gediscrimineerd en voelt dat ook zo. Hun steden zijn talloze keren gebombardeerd en vernietigd wat een klein maar substantieel deel van de bevolking in de handen dreef van extremisten zoals Daesh. Vraag is of Daesh zou bestaan vandaag zonder de oorlog van 2003, zoals al Qaida het product is van de oorlog in Afghanistan.

Hebben we iets geleerd? Niet erg veel. Enkele jaren later geeft de politieke kaste in dit land unaniem groen licht voor een volgende desastreuze oorlog tegen Libië om het regime te verwijderen dat we even te voor nog bewapenden. Nog later rukten onze gevechtsvliegtuigen uit om opnieuw Iraakse steden te bombarderen. U heeft het gemist in de media, maar het aantal burgerdoden als gevolg van de bombardementen van de internationale coalitie was in 2017 dubbel zo groot dan het aantal slachtoffers van Russische bombardementen. De verontwaardiging daarover moeten we zoeken met een vergrootglas. Erger, de regering wil ons voor jaren laten betalen aan peperdure gevechtsvliegtuigen om later verder dood en vernieling te zaaien. Vrede komt echter nooit uit de loop van een geweer. Oorlog is het probleem, niet de oplossing. Dat zouden we ondertussen moeten begrepen hebben.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!