De Boon-prijs heeft interessante laureaten. Wat jeugdboeken betreft, brengt historica Aline Sax een opmerkelijk verhaal over de vrouwen in Berlijn in de eerste maanden na de tweede wereldoorlog! Vorig jaar schreef ik al een recensie van de indringende graphic novel "De derde camera" die zich in de puinenstad afspeelt. Ook trok ik de afgelopen jaren in mijn geschriften de aandacht op de onvoorstelbare ellende in Duitsland in de eerste jaren na de oorlog: nog wel vier jaar lang stierven elk jaar meer dan een miljoen burgers.. van honger. Er was niets te eten! In het verslagen land in het hart van Europa...² Tevens heb ik onlangs in een blog aandacht besteed aan de gruwelijk hoge cijfers over de Russische soldaten die Duitsland binnenrukte en Duitse vrouwen en meisjes verkrachtten "als ontspanning, na de lange dagmarsen en gevechten" in de vergoelijkende woorden van Josef Dzjoegasvili, beter bekend als Stalin.
Als historicus opgeleid, ben ik blij dat iemand met haar historische kennis en research op sublieme manier het publiek van onze tijdgenoten en streekgenoten bereikt. Menig boek van Aline Sax werd overigens al vertaald.
Uit de voorstelling van het nieuws via VRTnws:
《‘Wat ons nog rest’ is een ode aan de kracht en de moed van meisjes en vrouwen in de verwarrende laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog. Het hoofdpersonage is een Duits meisje, dat op de vlucht slaat voor de oprukkende Russische bevrijders. De vorm van de roman is bijzonder: het is een 'verse novel', met vrije verzen in plaats van doorlopende tekst. 》
Al even imposant is het verhaal voor de volwassenen dat de prijs ontving. Safae El Khannoussi is een rasverteller die haar talent ongetwijfeld terecht ook juist toeschrijft aan haar cultuur van origine. 'Oropa' gaat over soorten inwijkelingen en hun intense levens.
Mij viel op dat schrijven voor Safae ook vaak beangstigend is; "Het verhaal, de personages nemen je mee, en kunnen je verraden", getuigt zij. Iets gelijkaardigs maak ik soms mee als opinieschrijver; de vaststellingen die je doet als analist van de tijd, en de redeneringen en argumentaties, brengen me geregeld op onverwachte plekken. Ik ben immers niet zozeer Romanticus dat ik de werkelijkheid steeds weer moet zien om te buigen naar één grote Waarheid.
Ook het persoonlijke advies (niet opgenomen in dit artikel, maar gehoord in De Krantencommentaren op VRT radio in de morgen) van de grote winnaar van de Boon valt me op, als een oorwurm, waar die de stelling herformuleert die filosofie professor Jan Vander Veken ons als studenten meegaf over de werkelijkheid en het universum van de fysica en de chemie:
"Wég van de gewone orde, dààr vindt de groei plaats!"
In de woorden van de jonge schrijfster: "Geef je over! En die overgave, maak ze waar In De Marge! Daar groeit alles."(Waarbij me meteen te binnen schiet hoe in de evangelies Maria niet binnen maar buiten de echt, tijdens een feest in de herberg als het ware, haar messiaanse zoon 'opliep'.) _______________________________________________________________________________________________________________________ ² Info uit onder andere de biografie in drie delen van Winston Spencer Churchill door prof William Manchester.
Creative commons
