Ofwel hebben we te maken met een domme president die door zijn gebrekkige kennis van het Israëlisch-Palestijns bezettingsconflict het vermogen niet heeft om de mogelijke gevolgen van deze stap in te schatten. Ofwel past het binnen de wereldvisie van Trump dat de buitenlandse politiek van de VS op absolute hegemonie gebaseerd moet zijn die desnoods met militaire hand moet afgedwongen of verdedigd worden.

Hij kan daarvoor alvast beroep doen op een militair apparaat dat enkele maanden terug 100 miljard $ extra kreeg toegestopt. Zijn pro-Israëlische adviseurs, zoals Jason Greenblatt en VS-ambassadeur David Friedman, zullen hem zeker bij zijn beslissing geholpen hebben. Beide heren steunen de Israëlische nederzettingen die in ras tempo in Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever worden gebouwd en zo de oprichting van een Palestijnse staat onmogelijk maken.

Illegale annexatie

Trump doet zijn aankondiging 70 jaar na VN-Resolutie 181, het VN-plan voor de opdeling van het voormalige Britse mandaatgebied Palestina in een Palestijns deel en een deel waar de toekomstige ‘joodse staat’ moest gevestigd worden. Door het symbolisch belang van Jeruzalem was in het VN-verdelingsplan voorzien dat de stad onder international regime zou blijven (‘corpus separatum’), een statuut dat nog altijd geldig is voor het regime van de diverse consulaten, waaronder het Belgische, die gevestigd zijn in deze heilige stad.

In de daaropvolgende oorlog slaagde Israël er in om meer gebied dan voorzien was te heroveren, inclusief West-Jeruzalem. De verovering van Jeruzalem werd voorbereid in het Plan Dalet en uitgevoerd door zionistische milities waaruit later het Israëlische leger zou groeien. Na de zesdaagse oorlog van juni 1967, negentien jaar na de eerste grote Israëlisch-Arabische oorlog, veroverde het Israëlische leger de rest van de Palestijnse gebieden met inbegrip van Oost-Jeruzalem.

Toen het Israëlische parlement, de Knesset, Oost-Jeruzalem, in juli 1980 bij wet annexeerde als ‘volledige en verenigde hoofdstad van Israël’, reageerde de VN-Veiligheidsraad een maand later met VN-Resolutie 478, die deze annexatie van ‘nul en generlei’ waarde bestempelde. Volgens het internationaal recht is Oost-Jeruzalem illegaal bezet gebied en sindsdien werden alle buitenlandse ambassades in Tel Aviv gevestigd.

Trump maakt aan 47 jaar internationale consensus een einde met zijn plannen om als enige land ter wereld de  eigen ambassade naar Jeruzalem te verhuizen.

Gevaarlijke provocatie

Zijn geplande beslissing krijgt heel wat internationale kritiek te verduren die gaat van een ‘domme daad’ over geen ‘respect voor de geschiedenis, de internationale gemeenschap en de rechten van volkeren en naties’. Met de proclamatie van Jeruzalem als hoofdstad van Israël, negeert hij niet alleen het internationaal recht en de Palestijnse rechten, maar dreigt hij het geweld in deze conflictgevoelige regio nog verder aan te wakkeren.

Palestijns president Mahmoud Abbas zinspeelde hier op met zijn uitspraak dat de “president in de kaarten speelt van het extremisme”. Vanuit de Turkse hoofdstad Ankara klonk het dat de status van Jeruzalem een “rode lijn” is voor Israël en dat Trump het vuur dreigt aan te wakkeren in het Midden-Oosten. Zelfs de Saoedische bondgenoot noemde de geplande aankondiging een “gevaarlijke stap die de gevoelens van moslims wereldwijd zal provoceren”.

De VS-president schaadt niet in het minst de belangen van zijn eigen land. Nu al zijn verscherpte veiligheidsmaatregelen aangekondigd voor alle VS-ambassades wereldwijd. De VS-regering is zich dus goed bewust dat deze provocatie geweld en furie in de Arabische straten kan oproepen.

Daarnaast tast het de geloofwaardigheid van president Trump verder aan die in zijn kiescampagne beloofde om het ‘ultieme akkoord’ uit de brand te slepen dat een einde kan maken aan het conflict. Zijn schoonzoon, Jared Kushner, gaf hij daarop de opdracht om de ‘vredesonderhandelingen’ tussen de Israëlische regering en de Palestijnse Autoriteit nieuw leven in te blazen.

Zijn geplande zet rond Jeruzalem zal dit ‘vredesinitiatief’ begraven, nog voor het begonnen is en brengt een politieke oplossing verder af dan ooit.