Regering-Michel krijgt al meteen een betoging en vier stakingen op het bord

De aankondiging van het actieplan van de vakbonden komt er sneller dan verwacht, maar het was niet meer te houden, zeggen vakbondsleiders unaniem. “De regering onderschat de boosheid. Ik hoor veel mensen die ten einde raad zijn”, zegt ACV-voorzitter Marc Leemans. “Uit de mails die ik krijg en uit de mensen die me aanklampen, merk ik dat men de schone praatjes van de regering stilaan doorheeft.”

“Er is geen alternatief voor een grote mobilisatie. Na onze persconferentie en onze vakbondsmeeting kent de regering onze speerpunten. Als men dan blijft doorgaan, moeten we wel reageren”, zegt ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw.

Die reactie komt er dus in de vorm van een eerste betoging op 6 november. Op 24 november begint dan een reeks provinciale stakingen. Eerst in Luik, Luxemburg, Limburg en Antwerpen. Een week later in Namen, Henegouwen, Oost- en West-Vlaanderen en ten slotte op 8 december in Brussel, Vlaams en Waals Brabant. “Vanaf 5 januari evalueren we en zien we wat er nog nodig is”, aldus Rudy De Leeuw.

Om de acties voor te bereiden komt er een informatiecampagne. “We gaan alles haarfijn uitleggen”, zegt ACV-voorzitter Marc Leemans. De christelijke vakbond gooide gisteren al de website Wat krijg jij op je bord? online. 

Pensioenen

Opvallend: op de persconferentie schoten de vakbonden het regeerakkoord aan flarden, maar over de verhoging van de pensioenleeftijd repten ze met geen woord. De vakbonden willen duidelijk maken dat niet alleen de mensen die op de rand van hun pensioen staan, deze regering moeten vrezen.

“Dit hele akkoord is antisociaal, onevenwichtig en onrechtvaardig. Er wordt bespaard op de kap van de werknemers en de vermogens blijven buiten schot. De aanval begint al bij de schoolverlaters en eindigt bij de gepensioneerden”, zo vat Rudy De Leeuw het samen. “Een horrorcatalogus met een vernietigend effect op de samenhang in de samenleving”, zo noemde hij het akkoord ook nog.

“De indexsprong is geen symbolische discussie”, benadrukt Jan Vercamst van de liberale vakbond. “Als de koopkracht daalt, daalt de economische activiteit en de groei. We zien de gevolgen al in China en Duitsland.” Volgens Vercamst is er ook een groot verschil met de indexsprongen uit het verleden. “De opbrengst van de indexsprong van de regering-Martens-Gol kwam ten goede aan de overheid. Nu blijft hij in de zakken van de werkgevers zitten, zonder enige garantie op werkgelegenheid.”

Dichtgeslibde wegen

Ook wie de wagen neemt naar het werk, zal de gevolgen voelen. Niet alleen gaan de accijnzen op brandstof omhoog. Werkzoekenden zullen verplicht worden een job aan te nemen, ook al moeten ze daarvoor elke dag 180 kilometer afleggen. Bovendien wordt er 2,1 miljard bespaard op de NMBS. “Nu al wordt de kost van de files op 3 tot 7 miljard geschat. Door al die maatregelen wordt het nog veel meer”, zegt Marie-Hélène Ska van het ACV.

Voorlopig kunnen de vakbonden enkel reageren op wat al bekend is of wat zwart op wit in het regeerakkoord staat. De regering weigert voorlopig de concrete cijfers prijs te geven. “Welke horror zit er nog verstopt in die cijfers? Ik verneem dat men ook tijdelijke werklozen wil straffen. Er is ook een schandelijke aanslag op de mensen die onvrijwillig deeltijds werken. Die riskeren 23 procent bruto te verliezen. Het gaat om 50.000 mensen, vooral vrouwen in de sectoren waar de lonen al laag zijn. Het is een beproefde tactiek om maatregelen slechts mondjesmaat te lekken”, zegt Marc Leemans.

De regering-Michel schermt met sociale correcties. De indexsprong zou bijvoorbeeld gecompenseerd worden voor de mensen met lage uitkeringen. Marc Leemans: “Het punt van die welvaartsenveloppe is net dat het de achterstand van de uitkeringen moet repareren. Die mensen hadden dat boven op hun uitkering moeten krijgen. Die slimme indexsprong is dus een hele leugen.”

Omgekeerde taksshift

De taksshift waar de regering mee uitpakt, kan ook op weinig genade rekenen. “Wij vroegen een vermogensbelasting in ruil voor lagere loonbijdragen. In de plaats krijgen we een omgekeerde taksshift: nog meer lasten voor de gezinnen en meer cadeaus voor de vermogens”, zegt Marc Leemans.

Werkgeversorganisaties reageren meteen dat dit protest voorbarig is. Er zou nog overleg komen over de maatregelen. “Wij hebben de uitgestoken hand van de regering nog niet gezien. Het valt nog te bezien wat er in die hand zit. Als we voelen dat er een kans is om over fundamentele dingen te praten, zullen we dat zeker doen”, zegt Marc Leemans van het ACV.

Zelfs de liberale vakbond, die normaal niet staat te springen voor acties, doet volmondig mee. Jan Vercamst: “Wij hebben niet hezelfde DNA als het ABVV, maar geef toe, we moeten wel iets doen. En dat kan alleen met een actie.”