Lawrence
Wilkerson was kabinetschef van de Amerikaans minister van
Buitenlandse Zaken Colin Powell van 2002 tot 2005. Daarvoor had hij
31 jaar in het Amerikaanse leger gewerkt. Dit was tijdens de periode
dat Powell zijn beruchte toespraak gaf tot de VN-Veiligheidsraad op 5
februari 2003, waarin hij de ultieme bewijzen gaf voor het bestaan
van massavernietigingswapens in Irak. Wilkinson heeft zich daarvan
gedistantieerd en is sindsdien een criticus van het Amerikaanse
buitenlandse beleid. Recent gaf hij daarover een uitgebreid interview
aan TheRealNews.com.

Sinds
de recente omwentelingen in Irak, wordt één van de voornaamste
architecten van de invasie in Irak, Richard Bruce “Dick” Cheney, de gewezen Amerikaanse
vice-president onder president George W. Bush (2001-2009), voortdurend opgevoerd in de Amerikaanse media. Wilkerson
vindt het ongelooflijk dat net deze man om commentaar wordt gevraagd
over de oorlog in Irak.

(Inleiding, samenvatting en vertaling Lode Vanoost)

Dit is een samenvatting van zijn blog voor
The Huffington Post over Dick Cheney: 

In
zijn uitstekend boek King Leopold’s Ghost – vertaald als De Geest
van koning Leopold II

– wijdt auteur Adam Hochschild een hoofdstuk aan het feit dat de
misdaden die hij in zijn boek beschrijft nog steeds doorgaan.

Het
soort misdaden dat koning Leopold II beging in zijn privébezit
Vrijstaat Congo (voor het in 1908 door de Belgische staat als kolonie
werd overgenomen) zijn een vanzelfsprekend kenmerk van koloniale
imperia: Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland, VS, Spanje,
Portugal, Nederland, België – alle zogenaamde beschaafde koloniale
machten waren schuldig aan deze misdaden.

Meest zorgwekkend is dat
de nationale mythes in die landen deze misdaden maskeren of zelfs
omvormen tot weldaden. De rest wordt verwezenlijkt door pover
onderwijs en geheugenverlies. Vandaag
in de eenentwintigste eeuw hebben we zoveel vooruitgang geboekt. We hebben het
er voortdurend over – vooral in Washington. Internationale
rechtspraak en mensenrechten, daar gaan we voor, toch?

Niet
zo voor Richard Bruce Cheney. Deze man gelooft echt dat rijkdom en
macht – voor hemzelf en zijn cronies – nog steeds het enige zijn
dat telt. Koning Leopold II van België is niet dood, hij is
gereïncarneerd in een modernere vorm. Mensen folteren of niet hangt
alleen af van wat je land nodig heeft, mensen afmaken is een onderdeel
van het beleid, oorlog voeren voor geldgewin en het volk beliegen
zijn zeer respectabele tactieken. Cheney heeft echter niet genoeg aan
één kolonie die zijn persoonlijk bezit is, zijn ambitie is de hele
wereld.

Hochschild
schrijft in zijn boek: “Congo is een schrijnend voorbeeld van de
politiek van het vergeten.” In het geval van koning Leopold II
kiest België er net als de rest van de wereld voor om door te gaan
zonder om te kijken. Die man ter verantwoording roepen, betekent
zichzelf ter verantwoording roepen.

Dat Centraal Afrika vandaag nog
steeds een rauwe tragedie van uitbuiting, commerciële rivaliteiten
en lokale incompetentie is – deels een erfenis van het kolonialisme –
heeft nauwelijks belang. De wereld blijft draaien naar de
wensen van zijn oligarchen en hun lust voor rijkdom en macht. 

Lawrence Wilkerson

Who Makes US Foreign Policy? – Lawrence Wilkerson on Reality Asserts Itself (1/3):