Burgerjournalistiek, powered by DeWereldMorgen.be

De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Vlak voor mijn exit gesprek had ik Rachida Lamrabet nog gesproken in haar bureau. Even voelde ik twijfel opkomen, want de samenwerking met collega’s zoals Rachida had me professioneel en menselijk erg verrijkt. Een golf van heimwee overspoelde me toen ik haar een afscheidsknuffel gaf. Ze drukte m...

Zou een vrouw met hoofddoek anders studeren of werken dan diezelfde vrouw zonder hoofddoek? Wel, ja, als die vrouw verplicht is geweest om die hoofddoek uit te doen, dan is de kans groot dat ze zich niet gehoord en respectloos behandeld voelt, dat haar welzijn op de school- of arbeidsvloer afneem...

Tahrir verliest ogen, maar geen visie

“Op de ogen mikken, ” schreeuwde een officier zijn agenten toe. Honderden demonstranten op Tahrir hebben de laatste dagen (een deel van) hun zicht verloren. De beelden van de jongeman Ahmed die in januari zijn ene oog verloor en nu zijn andere, gaan de wereld rond.  Tot op dit momen...

Egypte: Frustraties

Wat doet een hoogzwangere moeder zoals ik tijdens revolutionaire hoogdagen? Juist ja, ruzie maken over de afwas. Kon hij nu echt niet eerst de afwas doen alvorens naar Tahrir te vertrekken? Vrijdag betekende een herademing in het ‘post’-revolutionaire Egypte. Wel, ik heb nooit geloo...

(On)zekerheid

Het leven heeft me geleerd me niet bloot te geven, want bloot betekent kwetsbaar. Het leven heeft me geleerd een masker te dragen, want de echte ik mag niet gezien worden. Het leven heeft me geleerd in de rij te lopen, met hier en daar een frivool huppelpasje, want dat is emancipatie...

Hoop

Ik heb me de laatste weken teruggetrokken van de politieke scene. Geen Tahrir, geen schrijven, geen journalistieke bijdragen, geen contact met hardcore vrienden-activisten. In mijn schelp probeer ik te overleven. Overleven – niet meer en niet minder -  is doorheen de geschiedenis de ...

“Fucking bitches! Wel vierentwintig tel ik er!”, schreeuwt Maria vanuit de badkamer. We staan van kop tot teen onder de muggenbeten. Krabbend kook ik water voor thee. Als een beer schuur ik mijn schouders tegen de deurstijl. Gelukkig sliep ik op mijn buik, zodat mijn gezicht nog enig...