Terwijl de wereld Europa nog 8 dagen geeft om zijn zaakjes finaal op orde te krijgen heeft Wolfgang Münchau in zijn column in de Financial Times (betaalde toegang) weinig hoop op een goede afloop.
‘Zijn onze leiders idioten? Zo ver zou ik niet willen gaan. Maar ofwel begrijpen ze de problematiek niet, ofwel liegen ze’, aldus de Europaspecialist van de Financial Times en de stichter en voorzitter van Eurointelligence.
Volgens hem is er een fundamenteel probleem van beperkt denken in de Unie: ‘Het dilemma van de eurozone is het volgende: hoewel de som van 17 kleine, open economieën één grote gesloten economie is, blijft de som van 17 politici uit die kleine, open economieën een groep van 17 kleine, open economiegerichte politici, die elkaar versterken.’
Volgens Münchau houden deze politici, die elk voor hun eigen land besparingsmaatregelen uitvaardigden, onvoldoende rekening met het grotere geheel. ‘De eurozone is één grote gesloten economie geworden; het is geen reuzenversie van Finland.’
En daarom zullen na Griekenland en Ierland ook de besparingsplannen in Italië en Spanje mislukken en zal ook daar het netto-effect van de besparingsplannen een verhoging, geen vermindering van de staatsschuld worden. En zullen er na mislukte besparingsprogramma’s nieuwe besparingen worden afgekondigd…
In hun studie Expansionary Austerity vernietigen drie vooraanstaande economen van de OESO bovenvermelde handelswijze. Er zijn natuurlijk redenen voor de verschillende landen om besparingen door te voeren. Maar denken dat ze geen macro-economisch impact hebben is jezelf iets wijsmaken, denkt Münchau.
Europa moet snel twee zaken doen, aldus Munchau. De rentevoeten naar omlaag halen en meer aandacht besteden aan de impact van zijn beslissingen op de rest van de wereld.
In juni 2010 haalde Münchau al een eerste keer uit naar het ‘bekrompen denken’ van onze politici. ‘Je kan de Belgische premier uit een kleine economie halen, maar niet de kleine economie uit de Belgische premier’, schreef hij toen over voorzitter Herman Van Rompuy, in een stuk waarin hij ‘de EU een tirannie van kleine landen’ noemde.
‘Herman Van Rompuy bijvoorbeeld komt uit zo’n klein land en wanneer politici uit kleine landen over economie praten merk je dat ze vanuit het economisch standpunt van zo’n klein land vertrekken. Omdat kleine economieën weinig impact hebben op wat gebeurt in de rest van de wereld, is hun grootste bekommernis het concurrentievermogen. De Ierse economie managen bijvoorbeeld kan worden vergeleken met het leiden van een groot bedrijf of een voetbalclub.’
Van Rompuy maakt twee denkfouten, aldus Münchau. Ten eerste verdedigt hij de besparingsprogramma’s van de verschillende regeringen in de eurozone; ten tweede denkt hij dat de onevenwichten tussen de landen van de eurozone onderling, vooral een probleem zijn van landen met begotingstekorten.’
De tragedie van de eurozone is dus dat ze wordt geleid als een collectief van kleine landen, besloot Münchau toen.
18 maanden later is er niets veranderd.
http://www.reuters.com/article/2011/10/16/us-g-idUSTRE79C74G20111016
Bron : Financial Times / Express.be
