Rond de middag verzamelen zich een tachtigtal activisten aan de ambassade van Egypte op wandelafstand van de campus waar het WSF wordt gehouden. Dat dachten we toch. Na wat verwarring blijkt dat we aan de verkeerde ambassade staan. Even later begint dan toch de solidariteitsactie met de Egyptische volksopstand. Onze Egyptische vrienden hebben een verklaring opgesteld die in zoveel mogelijk talen wordt voorgelezen. Misschien is de kans groter dat Mubarak het zal begrijpen, luidt de ietwat vreemde logica. Pools, Portugees, Italiaans, Frans en een handvol Afrikaanse talen passeren de revu. De boodschap is simpel: Mubarak moet luisteren naar de wil van het volk en opstappen.

Na de actie aan de Egyptische ambassade passeren we toevallig langs de Israëlische ambassade. In een moeite door betuigen we daar enkele minuten onze solidariteit met de Palestijnen.

Tijdens het eten (in de late namiddag) krijgt Hani telefoon. Aan de opgewonden Arabische kreten kunnen we horen dat er nieuwe ontwikkelingen zijn in Egypte. Van zodra iemand een laptop aanfloept en een wifi ontdekt, is er bevestiging: vicepresident Suleiman heeft aangekondigd dat Mubarak is afgetreden. Het feest kan beginnen!