De maskers vallen af

Grafiek

Sinds de coronacrisis weten we dat het de essentiële beroepen zijn die de samenleving rechthouden: verpleegkundigen, leerkrachten, kassiersters, onderhoudspersoneel, pakjesbezorgers, … Wist je dat zij nu ook kunnen rekenen op het grootste vertrouwen bij de bevolking? Helemaal bovenaan staat het zorgpersoneel, de leerkrachten en de wetenschappers. Bankiers, CEO’s, journalisten en politici daarentegen scoren slecht tot bijzonder slecht.[1] Bij een zware crisis vallen de maskers blijkbaar af.

Dat vertrouwen vertaalt zich in elk geval (nog) niet in verloning. Wist je dat verpleegkundigen in België meer dan 65 jaar moeten werken om te verdienen wat een CEO op één jaar tijd binnenrijft? Het is misschien het moment om een en ander bij te stellen.

Verpleegkundigen in België moeten meer dan 65 jaar werken om te verdienen wat een CEO op één jaar tijd binnenrijft.

Schandalige kloof nog groter

De schandalige kloof tussen rijk en arm die er al was heeft het coronavirus nog verder doen toenemen. De grootste multinationals zagen hun winsten in 2020 met 109 miljard dollar stijgen. Wist je dat het vermogen van miljardairs wereldwijd tussen 18 maart en 31 december van vorig jaar met 3.900 miljard dollar is toegenomen? Zij bezitten nu gezamenlijk net geen 12.000 miljard dollar, wat evenveel is als wat de G20-regeringen hebben uitgegeven als reactie op de pandemie.

Wist je ook dat Jeff Bezos, de baas van Amazon, met zijn corona woekerwinsten aan elk van zijn 876.000 werknemers een bonus van 105.000 dollar zou kunnen betalen?

Tezelfdertijd ging het inkomen van de werkende bevolking er sterk op achteruit. Wereldwijd verloren de werkers volgens de Internationale Arbeidsorganisatie meer dan 3.500 miljard dollar, ongeveer het bedrag dat de miljardairs in hun zakken staken. Wereldwijd gingen zo’n 500 miljoen voltijdse jobs verloren en ging het inkomen van de werkende bevolking gemiddeld met zo’n 10 procent achteruit. Volgens Oxfam zullen tussen de 200 en 500 miljoen mensen in de armoede terechtkomen als gevolg van COVID-19.

Wereldwijd verloren de werkers meer dan 3.500 miljard dollar, ongeveer het bedrag dat de miljardairs in hun zakken staken.

Vaccinchauvinisme

De farmaceutische industrie wordt gemonopoliseerd door een tiental reuzen. Om maximale winst te genereren hebben “de meeste fabrikanten prioriteit gegeven aan een snelle goedkeuring in rijke landen waar de winsten het hoogst zijn, in plaats van volledige dossiers in te dienen bij de WHO”, aldus Tedros, de directeur-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie.

Door hun hamstergedrag hebben de rijke landen de levering aan de armere landen serieus vertraagd. Wist je dat de rijke landen, goed voor 14 procent van de wereldbevolking, minstens 53 procent van het vaccinaanbod voor zichzelf hebben gehouden? Zij kochten 96 procent op van alle dosissen van Pfizer en alle dosissen van Moderna. Met de huidige stand van zaken zullen 9 op de 10 mensen in de armste landen dit jaar niet ingeënt geraken.

Wist je dat de rijke landen, goed voor 14 procent van de wereldbevolking, minstens 53 procent van het vaccinaanbod voor zichzelf hebben gehouden?

Nochtans is dit vaccinchauvinisme zeer kortzichtig. Om het met de woorden van António Guterres, Secretaris Generaal van de VN, te zeggen: “In onze onderlinge verbonden wereld zijn we slechts zo sterk als de zwakste gezondheidssystemen.” Als die landen het vaccin niet of laattijdig krijgen zullen besmettingen, al of niet met gevaarlijke varianten zoals in Zuid-Afrika of Brazilië, ook onze regio’s blijven bereiken. Tedros: “Hoe langer we wachten met het verstrekken van vaccins, tests en behandelingen aan alle landen, hoe sneller het virus zal aanslaan, de kans op meer varianten zal opduiken, hoe groter de kans dat de huidige vaccins ondoeltreffend worden, en hoe moeilijker het zal zijn voor alle landen om te herstellen. Niemand is veilig totdat iedereen veilig is.”

Daarnaast is er ook een belangrijke economische kost. Als de landen uit het Zuiden zich niet tijdig kunnen herstellen, zullen ze in de tussentijd geen of te weinig goederen kunnen leveren die onze economieën nodig hebben. Aan het huidige – te trage – tempo van vaccineren zullen de rijke landen een verlies optekenen van 2.400 miljard dollar, of 3,5 procent van hun bnp. Dit als gevolg van de verstoring van de wereldhandel en de toeleveringsketens.

In het pessimistische maar realistische scenario, waarin de bevolking van het Zuiden niet volledig zal ingeënt geraken dit jaar, kan wereldwijde productie verminderen met 9.200 miljard dollar, dat is meer dan 10 procent van het wereldproduct.

Aan het huidig – te traag – tempo van vaccineren zullen de rijke landen een verlies optekenen van 2.400 miljard dollar, of 3,5 procent van hun bnp.

Tedros waarschuwt dat de wereld op de rand staat van een “catastrofaal moreel falen”. Dit moreel failliet zullen we ook economische zwaar betalen.

Citaat van de week

Ilhan Omar is overlevende van de burgeroorlog in Somalië, congreslid en een van de boegbeelden van de radicale linkerzijde van de Democraten. Ze was in het Capitool tijdens de bestorming.

“Als ik iets heb geleerd als overlevende van een burgerconflict, dan is het dat politiek geweld niet vanzelf overgaat. Gewelddadige conflicten en bedreigingen van onze democratie zullen zich blijven herhalen als we de structurele ongelijkheden die eraan ten grondslag liggen, niet aanpakken. De volgende Trump zal bekwamer en slimmer zijn. Het werk om de volgende catastrofes te voorkomen, die we allemaal zouden moeten kunnen zien aankomen, dat werk begint nu.”

“Gewelddadige conflicten en bedreigingen van onze democratie zullen zich blijven herhalen als we de structurele ongelijkheden die eraan ten grondslag liggen, niet aanpakken. De volgende Trump zal bekwamer en slimmer zijn.”

Note:

[1] Het onderzoek werd uitgevoerd in Groot-Brittannië in oktober. In de meeste andere landen zal die score gelijkaardig zijn. Als er betekenisvolle verschillen zijn, dan zal dit vermoedelijk gelden voor het vertrouwen in de politici. Dat zij in Groot-Brittannië zeer slecht scoren heeft wellicht te maken met het wanbeleid van premier Johnson. Maar bij ons land zal de score niet veel beter zijn. In 2018 bedroeg het vertrouwen in Vlaanderen in politieke partijen amper 17 procent.

Foto: duncan c, Flickr / CC BY-NC 2.0