Voorspellen is moeilijk, zeker als het om de toekomst gaat. 

Je moet het verleden kennen om het heden te begrijpen.

Al wie links is, en ouder dan 30, herinnert zich de antiglobalisten. Die manifesteerden begin jaren 2000 tegen de globalisering en de internationale instellingen die de wereldeconomie domineren. De antiglobalisten zijn er niet meer, die internationale instellingen wel.

Eén daarvan, het IMF, leende afgelopen jaren nog aan 90 landen een totaalbedrag van 171 miljard dollar, om de pandemie door te komen. Never waste a good crisis, zijn daar, zoals we gewend zijn, voorwaarden aan verbonden. Zo moet Mexico zijn oliemarkt liberaliseren, Suriname besparen op de loonkosten van ambtenaren, Congo besparen om ambtenarenpensioenen en onderwijskosten rationaliseren en Tanzania zijn sociale programma’s herstructureren. Dit zijn maar enkele voorbeelden uit een rapport dat Oxfam opmaakte omtrent de pandemieleningen van het IMF.

Enkele dagen geleden nog heeft Sri-Lanka, in de naweeën van de opstand daar, 2.9 miljard dollar kunnen lenen… en dient daarvoor hervormingen van het belastingstelsel door te voeren.

Nu kennen we allemaal het voorbeeld Griekenland, als EU lid, dat moest gaan aankloppen bij de geldpersen van het IMF rond 2010. Bart De Wever vergeleek onlangs, op een zoveelste monoloog in een tv-studio, België met Griekenland, verwijzend naar het failliet van dat land een dikke tien jaar geleden.

We horen niets dan onheilspellende berichten over de economie. We dreigen in een oorlogseconomie terecht te komen aldus Alexander De Croo. Je voelt het al aankomen. Wij zijn de volgende. Wij gaan moeten aankloppen bij het IMF. Het is dat of geen pensioen meer ontvangen, de voorwaarden nemen we er maar bij.