In het kader van de viering van de 500e verjaardag van de druk in Leuven van het boek ‘Utopia’ van Thomas More heeft een interdisciplinaire Metaforum-werkgroep onderzoekers van de KU Leuven haar ‘Lutopia’ voorgesteld, een schets hoe de ideale stad er in 2116 zou kunnen uitzien. De toekomstdroom brengt idealen samen op vlak van ecologie, duurzaamheid, diversiteit, sociale gelijkheid, mobiliteit, energie…
In dit toekomstbeeld heeft in 2116 een centrale wereldorganisatie substantiële macht over ecologische problematieken, internationale eigendomsrechten en belastingen op kapitaal. Ze wordt aangestuurd door een wereldparlement waarvan de leden gekozen worden in een internetverkiezing. De milieu-impact is teruggebracht tot de draagkracht van de aarde door 50 procent van het aardoppervlak mensenvrij te maken en te streven naar een circulaire economie. Wereldwijd wordt de volledige milieu-impact van een product doorgerekend aan de verbruiker en worden via belastingen onevenwichtige ontwikkelingen tussen rijkere en armere landen recht getrokken wat de economische migratiedruk sterk heeft doen afnemen. Wereldwijd wordt overigens betaald met de Mundo-munt.
Lutopia – het vroegere Leuven – wordt bestuurd door een college van burgemeester en schepenen en op wijkniveau door wijkburgemeesters en -schepenen. Het bestuur wordt geacht de grote strategieën uit te voeren waarop op wereldniveau overeenstemming werd bereikt, maar de wijze waarop gebeurt op lokaal niveau. Dit laatste vergt heel wat onderhandelingen en creatief denken maar voor de bewoners is dit onderdeel geworden van hun politieke cultuur. Onderwijs is overigens een opvoedkundig project waar kinderen gevormd worden tot vrije en verantwoordelijke burgers. Anno 2016 is er vrije migratie. Alle bewoners van Lutopia hebben burgerrechten vanaf het ogenblik dat ze 3 maanden in de stad verblijven.
Naast zeer grote productie-eenheden die gemechaniseerd en gerobotiseerd zijn en een zeer hoge productiviteit halen bestaan er kleine en zeer kleine bedrijven die drijven op menselijke inzet en actief zijn in de dienstverlening, onderzoek, ambachtelijke productie en creatief ontwerp. Er is nog slechts een beperkt aantal productie-arbeiders nodig waardoor er gemiddeld veel minder uren moet gewerkt worden. Door efficiëntiemaatregelen en duurdere energieprijzen wordt er veel minder energie gebruikt. Deze is afkomstig van zonnecelsystemen waarvan de meeste onzichtbaar ingewerkt zijn in de gevels van gebouwen. Er is een uitgebreid publiek transport. Auto’s zijn niet langer persoonlijk bezit maar een dienst die je kan huren wat het totale aantal drastisch verminderd heeft.
./
