Groot nieuws! Onze leerlingen scoren weer slecht op een of andere internationale test. En weer wordt niet verder gekeken dan de neus lang is. De zondebok moet gezocht worden. En onze minister en de media kijken natuurlijk maar al te graag naar de leerlingen. Die zijn drukker, onbeleefder, letten minder goed op. En kijken ook maar al te graag naar de leerkrachten: die pamperen te veel, wijken teveel af van de corebusiness en dat is goed lesgeven.

Ook de ouders worden met de vinger gewezen. Liefst van al nog de allochtone ouders, die de laatste jaren “the root of all evil” blijken te zijn in onderwijs.

De echte oorzaak waardoor onze kinderen plots slechter scoren en of dat effectief zo is, wordt nooit aangeraakt. Nooit wordt er gekeken naar de maatschappelijke armoede waarin ons land de laatste jaren in terecht is gekomen. Hoe onderwijs kapot bespaard wordt. Hoe werklozen steeds minder kansen krijgen. Hoe mensen in armoede gestigmatiseerd worden. Hoe lonen amper nog worden aangepast aan de index.

In deze maatschappij groeien onze meest kwetsbaren op: onze kinderen. Vaak met honger en een lege brooddoos zitten ze in de klas. Een onderzoek vorig jaar wees nog uit dat 43 procent van onze kinderen in het vierde leerjaar met honger de lessen volgden. Laat het nu toevallig in het 4de leerjaar zijn dat al deze absurde testen plaats vinden.

Ons land had een hoge sociale zekerheid. Een goede welvaart. Een goed ziektesysteem. Alles is kapot bespaard, behalve onze regering. Die bloeit en melkt de koe uit. Sociale opbouw die decennia geduurd heeft, nu op enkele jaren afgebroken. Tot op het bot. Verworven rechten worden terug afgenomen. Bevolkingsgroepen gestigmatiseerd.

Ministers hebben dan het lef om met de vinger te wijzen naar mensen die elke dag het beste van zichzelf geven. Mensen die elke dag opstaan om zich te begeven tussen kinderen, wiens lippen onder water staan. Mensen wiens lippen zelf onder water staan.

Shame on you, minister Demir! Shame on you, Vlaamse regering!