Nu water weer zeer schaars wordt, en de prijs ervan navenant hoog, niet geheel anders dan met energie, begrijpen tijdgenoten, (in hoge mate handelaars en kopers wat de menselijke identiteit betreft, laten wij helder zijn), eindelijk, eindelijk een beetje, inchoatief, de grote, aan het sacrale grenzende waarde van Water… Zo maak ik mij de bedenking na een retraite in de Ardennen, waar het is beginnen regenen, vijf dagen geleden en tot op vandaag, 10 september 2022 in het hele land, in dit droogste jaar sinds 1976.
Mystici en heiligen als Franciscus van Assisi zijn daar toe gekomen, daar in geslaagd, om het “precieuze” van water, het waardevolle en het “nederige” van water aan te voelen, te zien, en te bezingen, zonder dat er zich een maatschappelijk of natuurlijk rampscenario voordeed.
Dat zijn dan ook hooggevoelige mensen. Het “Zonnelied” waarin de fijne en dappere Italiaan, de supergrote Natuurvriend en dierenfluisteraar sint- Franciscus de wondere heiligheid van de natuurelementen beschrijft, (met merkwaardige uitzondering van de (zoog)dieren), deze overal bekende tekst kwam in hem op en die schreef hij neer, ook juist na een periode van lang en zwaar ziek zijn. Na een zware Depressie, in onze woorden.
[Het betreft hier een kwetsbaarheid waar tot voor kort hele volksstammen van wegkeken; of waarbij men tegen de zieken stelde: gebruik je wilskracht! Met flink zijn genees je wel! Kijk naar ons, wij zijn flinke, hardwerkende Vlamingen…! Nihil volentibus arduum! 😉 ]
De woorden in de oorspronkelijke tekst uit de veertiende eeuw klinken aldus:
“Laudate si, misignore, per sor Aqualaquale e multo utile et humile et pretiosa et caste.”– “U verdient alle lof, mijn Heer, voor zuster Water. Die zo ongelofelijk nuttig is, en nederig, precieus en kuis.”
Mystici, profeten en wijzen zijn overigens wel vaker gekwetste mensen. (Herinner u Greta Thunberg!) Zij kunnen juist vaak beter anderen steunen, inzicht bieden, perspectief verlenen of helpen genezen. Juist vanuit hun positie van Wounded Healer: gewonde genezer. Dat is een ondergesneeuwde waarheid in deze tijden van opgepompt arbeidsethos. Van drukte en bezigheid, business.
Je ziet hier en passant dus ook hoe ongelofelijk goed de huidige paus de titel van zijn ecologische encycliek Laudate si, heeft gekozen en zijn werknaam als Paus!
Fijne (zon)dag!
PS. Mijn kennis van de heilige Franciscus heb ik o.a. opgedaan in gesprekken met de onlangs overleden beeldhouwer Rik Van Schil, Franciscaan, die in het Heverleebos in klooster La Foresta woonde en werkte, en van wie ik een paar inspirerende beelden bezit, en verder in de studie van het heerlijk diepzinnige werk van Franciscaan Eloi Leclerc, “Le cantique des créatures ou les symboles de l’union” dat ik vond in de Abdij van Orval, en dat mij was aanbevolen door mijn goede vriend Jan Vanderveken, vooraanstaand filosoof en priester. En natuurlijk begrijp ik betrokkene van binnenuit als natuurkenner, dierenvriend, spiritueel actief persoon en geëngageerde reiziger.
