De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Wat na Rio+20? Een toekomst voor iedereen of ieder voor zich?

Wat na Rio+20? Een toekomst voor iedereen of ieder voor zich?

dinsdag 17 juli 2012 15:18
Spread the love

Het is gemakkelijk om ontgoocheld te zijn over de Rio+20 conferentie over duurzame ontwikkeling. De regeringen luisterden wel vrij goed naar onze punten, maar namen amper concrete maatregelen. Geen engagementen om meer groene en waardige jobs te creëren, geen invoering van een Financiële Transactietaks, slechts een flauwe verwijzing naar de Social Protection Floor aanbevelingen van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), enz. Met ontgoocheling alleen geraak je echter geen stap verder. Daarom presenteren we vijf pistes om alsnog vooruit te geraken.

1. Hou rekening met het Zuiden. De Braziliaanse presidente Dilma Rousseff maakte met de 120 staats- en een regeringsleiders die naar Rio kwamen een mooie photoshoot. Om de wereld te bewijzen dat ook de landen in het Zuiden sterk zijn in diplomatie sloten de Brazilianen immers een akkoord af nog voor de regeringsleiders toekwamen. De BRICs landen (Brazilië, India, China, Rusland en Zuid-Afrika) laten steeds duidelijker hun economische macht voelen en willen die macht ook politiek aanwenden. De VS en vooral de EU kunnen steeds moeilijker hun wil opleggen aan de andere landen in de wereld.
 

2. Iedereen meekrijgen gaat alleen stap voor stap. Milieubescherming (zoals de aanpak van de klimaatverandering of de bescherming van de oceanen) en sociale thema’s (zoals waardig werk en sociale bescherming) moet men wereldwijd aanpakken. Een multilaterale aanpak binnen de Verenigde Naties is nog altijd de enige piste met kans op succes; ook al gaat het frustrerend traag om alle landen mee te krijgen. Het alternatief is ieder voor zich. Dit leidt gegarandeerd tot meer sociale uitsluiting en enkel een vrijblijvende aanpak van de milieuproblemen. Tegelijk mag de trage vooruitgang binnen de Verenigde Naties absoluut geen excuus zijn om te dralen met het nemen van maatregelen.
 

3. Nieuwe duurzaamheidsdoelen moeten richting aangeven. In Rio is afgesproken om binnen de Verenigde Naties te werken aan een opvolger voor de Millenniumontwikkelingsdoelen die lopen tot 2015. Men wil dit doen vanuit de drie dimensies van duurzame ontwikkeling (sociaal, ecologisch en economisch). De EU maakte dat dit proces open wordt gesteld voor experten en stakeholders waaronder de vakbonden. In Rio werd ook afgesproken om betere instrumenten te maken om vooruitgang te meten als aanvulling op het BBP. Dit verdient alle ondersteuning.
 

4. Vergroening van economie en groene jobs niet opgeven. De groene economie als motor voor sociale ontwikkeling en milieubescherming heeft het niet gehaald in Rio. De ontwikkelingslanden zagen dit vooral als een poging van de rijke landen om hun recht op economische ontwikkeling te beknotten met milieuregels. Dit is een gemiste kans, maar we mogen het daar niet bij laten. Rapporten van Verenigde Naties (UNEP) en IAO tonen duidelijk aan dat de vergroening van de economie overal ter wereld kan zorgen voor groei met waardige jobs die bijdragen aan de bescherming van het milieu. 400 vertegenwoordigers van 66 vakbonden uit 56 landen, ook uit het Zuiden (!), namen in Rio een resolutie aan die wijst op de link tussen sociale vooruitgang, milieubescherming en waardig werk.
 

5. Financiering is cruciaal. Sinds de Rio-conferentie van 1992 staat financiering voor ontwikkelingslanden (samen met de overdracht van technologie) centraal in de onderhandelingen over duurzame ontwikkeling. Op de klimaatconferentie in Cancun (2010) engageerden de ontwikkelde landen zichom de arme landen te helpen bij hun klimaatbeleid met US$ 30 miljard voor de periode 2010 – 2012 en US$ 100 miljard per jaar vanaf 2020.  De financiële crisis in Europa en de principiële weigering van de VS om over financiering te praten wogen zwaar op de Rio+20 conferentie. Een belangrijke stap vooruit, waarover reeds brede consensus bestaat, ligt in de snelle en effectieve invoering van een Financiële Transactietaks zowel op globaal als op regionaal niveau. De opbrengst van deze taks kan gebruikt worden voor het milieu- en klimaatbeleid en voor de regulering van de financiële sector.
 

Met deze vijf pistes kijken we resoluut vooruit en denken we mee na over een meer rechtvaardige en duurzame wereld. De Rio+20 conferentie sprak over de ‘Future we want’, met veel goede intenties en mooie woorden.  The future WE want, zal er echter enkel komen als iedereen ook echt de handen uit de mouwen steekt.

Bert De Wel en Philippe Cornélis
Adviseurs studiedienst ACV

take down
the paywall
steun ons nu!