Winterse dagen , donker ,bitter koud of zacht met heel veel regen. Weersomstandigheden om niet vrolijk van te worden. Kerstmarkten en verlichte straten en uitstalramen vrolijken deze donkere dagen op.

Het is het ideale moment om in te spelen op het sentiment van de gemeenschap. Iedereen vindt dat er iets moet gedaan worden of gegeven aan mensen die niet kunnen genieten van knusse gezelligheid thuis.

Inderdaad er is veel onrecht, gebrek aan zorg  en ellendige  armoede in de directe wereld rondom ons.

Ieder jaar zet de VRT haar beste beentje voor om de warmste week te promoten. Men doet beroep op sentiment om mensen te bewegen een gift te doen in het kader van  deze week.

Velen voelen zich geroepen om , ook dank zei de belastingaftrek, een duit in het zakje te doen. Ik ben er zeker van dat weldra onze minister president op het voorplan verschijnt om midden de media-aandacht een gulle schenking namens de Vlaamse overheid te doen. Een schenking die met ons belastinggeld gefinancierd wordt.

Zelf heb ik niks tegen het geven van steun aan goede doelen, het is nobel en geeft ons als individu de kans om ons geweten te sussen. Want na die warmste week  volgt voor velen het kilste jaar.

Dergelijke initiatieven zijn een vorm van georkestreerde naastenliefde of een misschien een vorm van paternalisme, ik geef iets aan anderen , een nobel gebaar.

De warmste week is belangrijk om mensen gevoelig te maken voor de problemen en tekorten in onze maatschappij, zeker en vast.

Ik stel echter vast dat jaar na jaar dergelijke campagnes gelanceerd worden , omdat , jaar na jaar de toestand voor de zwaksten onder ons niet verbetert. Vermits, bij herhaling, zulke sensibilisering, vaak over dezelfde thema’s gebeurt, wordt aangetoond dat  in onze maatschappij niet iedereen mee kan en dat er iets fundamenteel fout zit. Moesten onze vele regeringen hun werk doen en iedereen gelijke kansen geven dan zou de warmste week overbodig zijn.