Wie nooit bijgedragen
heeft krijgt niks , klinkt evident maar is dat wel zo?

Mensen uit
de arbeidende klasse eten een boterham minder om hun kinderen te laten studeren
aan het einde van de rit moeten ze vaststellen dat hun inspanningen op niks uitdraaien
. De kinderen krijgen een diploma  (
Hoera) maar vinden geen werk. Die kinderen kregen een wachtuitkering , gelukkig
maar, de ouders waren na jarenlange inspanningen verlost van het onderhoud van
hun nakomeling. Vandaag wordt dit sterk verdaagd en als het aan BDW ligt zelfs
afgeschaft. Een sociale onrechtvaardigheid.

Wanneer “het
Kapitaal” zijn verantwoordelijkheid zou nemen , zou deze problematiek niet
bestaan , er zouden voldoende jobs zijn. Helaas is dat  niet zo.  Ook de overheid blijft in gebreke ze besparen
in het kwadraat en doen zelf de overheidsjobs sneuvelen.

Via een vermogensbelasting
kan geïnvesteerd worden in bv sociale woningbouw op die manier komen er jobs en
is de discussie over de wachtuitkering overbodig .

BDW stelt
ook dat we wachtuitkering niet kan voor zij die niet bijdragen want het is een
verzekering enkel die betalen kunnen genieten. Het verzekeringsprincipe is maar
een deel van het verhaal het andere deel is solidariteit maar daar heeft BDW
nooit van gehoord. SOLIDARITEIT is immers onvoorwaardelijke” naastenliefde