Update: precieze dodenaantallen WO II en de invloed van D. Trump; 180225, 2u00. Iemand zegt in reactie op de schets van de toestand door Jonathan Holslag op VRT-TV in de zevende dag: “Komaan zeg! Europa moet stoppen met zichzelf als slachtoffer te zien en eindelijk eens de regie nemen! Een toppoliticus die in tranen en snotteren uitbarst!” En meer zulke (typisch vrouwelijke?) goedbedoelde aansporingen en verwijten. Die kreten inspireerden mij tot het uitschrijven van een verklaringsmodel met redenen waarom Europa vandaag wellicht niet sterker, zelfstandiger of trotser is. (Laten we ook niet vergeten dat Europa in elk geval wel zeer welvarend is, veilig en stabiel!)
—–>
Hear, hear! Waar moeten de Europese volkeren en politici de nodige dynamiek en moed vandaan halen?
In de praktijk blijkt dat krachtig samenwerken op militair vlak (en dus in trots en kracht) al tachtig jaar on-mogelijk. Critici zoals deze dame leveren alleen wensen, geen mechanismen, geen bronnen om die te realiseren. Het trauma gaat niet bij toverslag weg met jezelf of een slachtoffer voor te houden “Kom, je mag niet treuren!”
Daar is iets anders voor nodig, om weer Zelfvertrouwen te ontwikkelen. Met andere woorden: sommige dingen kan je niet forceren. De “analyse” blijft vaak te “ideeëel”, te abstract en theoretisch. Dat werkt niet om een wonde te genezen. Welke wonde dan?
Even een les geschiedenis en sociale psychologie in telegramstijl in een notendop.
In 1945-1950 stierven in “de motor van Europa”, Duitsland, elk jaar nog 2 miljoen mensen van honger! Dat is niet lang geleden! Er zijn nog veteranen vandaag die dat meemaakten.
Dit continent bloedde leeg door toedoen van de tweede wereldoorlog!
Er vielen meer dan achttien miljoen burgerdoden!
In Duitsland stierf 11 procent van de bevolking!
(Dertig procent van de Wehrmacht (landmacht) soldaten sneuvelde! 4 miljoen 200.000 zielen. Tel daarbij de verliezen bij de luchtmacht, de marine en de Waffen SS)
In Polen stierf bijna een op vijf inwoners, 18 procent!
Europa ging de afgrond in met de 1000 moord- en martelkampen van de nazi’s!
Er was de Sipo, Gestapo en SS-terreur die werd losgelaten op de burgers en verzetsmensen, weerstanders in de steden.
(De USA verloor uiteraard slechts een fractie van één procent van haar mensen! En dan bijna alleen militairen. De VSA is NIET zoals Europa een “getraumatiseerde zone”)
___
Probeer u de Collectieve Vernedering in te denken!
De Vernietiging en dood op historisch ongeziene schaal.
Tenslotte uit deze Hel gered moeten worden door communistisch, militaristisch, dictatoriaal, totalitair en deels Aziatisch Rusland en door oppermachtig Amerika…
Het is niet moeilijk te voorzien dat vloeken en verwijten niet zal volstaan om onze Europese kring te revitaliseren!
Wellicht zal de beste weg erin bestaan onze relatieve “morele zwakte” in de huidige drie tot vier generaties te aanvaarden.
En traag maar zeker het zelfvertrouwen weer op te bouwen.
Daarbij in acht nemend de gouden regel die zegt: Wat traag groeit, groeit beter!”
____
____
2. Jonathan Holslag schrijft als inleiding bij de TV-beelden:
“Mijn analyses over Europa zoals deze ochtend in de Zevende Dag zijn inderdaad niet opbeurend. Mensen hebben hoop nodig, hoor je dan.
Toch denk ik dat het riskant is om mensen hoop voor te houden als we de verkeerde kant blijven uitboeren. Net dat ondergraaft de geloofwaardigheid van onze democratie.
Hoop moet je verdienen. In de wereldpolitiek vereist dat het behoud van macht en het deugdzaam gebruik ervan in functie van je waarden en idealen.”
____
Daarbij wil ik nog volgende bedenkingen formuleren.
Interessante boutade: 《 Hoop moet je verdienen》
Een waarheid zoals de essayist in het interview in Humo van de winter liet optekenen:
” Sereniteit moet je je kunnen permitteren”.
De schrijver heeft vanop zeer jonge leeftijd zeer hard moeten knokken om bepaalde grote doelen in de familiekring te bereiken.
Dat maakt dat hij nu als intellectueel mensen durft confronteren met harde waarheden.
En wel degelijk een plek heeft om op te staan wanneer hij tijdgenoten en landgenoten tot grotere, meer bewuste inzet en tot het behalen van successen aanspoort.
De vraag blijft open of het mogelijk is met literaire middelen zoals briljante analyses mensen tot topprestaties aan te sporen. Wordt een soort natuurlijke sociale en humane inertie hier niet onderschat?
Ik licht graag even toe. Van President Barack Obama werd gezegd, onder andere door de ervaren analist en politicus
Mark Eyskens , “Hij regeert met behulp van het Woord.” Obama was welsprekend, hoogintelligent én menselijk-wijs.
Maar wat zien we dezer dagen? Zien wij niet dat hele volksstammen en gehele naties zich verrassend sterk in beweging laten zetten door een relatief onwetende en ongecultiveerde persoon als Donald Trump? Die wel de (lichaams)taal, de bluf en de intimidatie van de pure Macht beheerst.
Lijkt het het eeuwige noodlot van de Mens dat hij veel meer op de zweep en op bedreiging vanwege bruten reageert dan op wijze en vooruitziende, juiste en ware woorden van welmenende, slimme, goede figuren ?
De Trump-factor
Een conclusie lijkt alvast gerechtvaardigd: Donald Trump weet in simpele bewoordingen de simpele mensen te bemoedigen, die de meerderheid uitmaken in elke natie. Hij heeft het daarbij relatief gemakkelijk in een vrij homogeen en centraal bestuurd land.
Barack Obama bereikte met zijn sterke maar verfijnde concepten in zijn prachtige toespraken een kleinere bovenlaag van meer geletterde mensen. En Joe Biden, die sprak vaak mompelend. Die was bekwaam en welmenend, maar maakte een machteloze indruk.
We mogen de impact van televisie optredens en de stemvoering op bevolkingen niet onderschatten; ook Adolf Hitler bereikte de hoogste macht door gebruik te maken van de technologie van toen, vooral de radio en ook de journaals, met volle inzet zijn stem, zijn verschijning, zijn charisma en bezieling.
Trump lijkt de man die vandaag de angst van zijn machtige natie om terrein te verliezen en de mondiale leiderschapsplaats kwijt te spelen, weet om te zetten in een bezielende taal en in een alarmerende boodschap die velen in het binnenland aanvuurt en die op het internationale forum zaken in beweging brengt als nooit voorheen.
Misschien komen er zulke mensen ook in Europa, wellicht kan dit wanneer de nood nog meer aan de man komt, wanneer angst en vernedering een zeker vuur vormen.
Het gevaar lijkt echter niet denkbeeldig dat meer eenheid, meer productie, meer trots en vechtlust, zaken waar Jonathan Holslag al jaren op aandringt, ook weer zullen resulteren in open militaire conflicten, die opnieuw een aderlating kunnen brengen voor de vitale krachten van het continent. Dat is toekomstmuziek. Vandaag dwingt de bange en boze Amerikaan ons Europeanen wellicht op korte termijn tot meer dynamiek. Qui vivra, verra.
_________________________
De analyse van Jonathan Holslag op VRT, de Zevende Dag valt hier te bekijken: Holslag spoort Europa aan
Cijfers over doden gevallen tijdens WO II: dodentol WO II
