Iedereen die zich zorgen maakt om de ecologische crisis, kent het riedeltje dat vanuit de N-VA de wereld is ingestuurd en ondertussen een dominante plaats heeft ingenomen in het maatschappelijk debat: we mogen niet doemdenken.

Wie met cijfers en wetenschappelijke studies komt aanzwaaien, krijgt als repliek dat het allemaal wel kan zijn, maar dat het ook belangrijk is dat ‘de mensen mee zijn’. De N-VA pleit voor ‘klimaatrealisme’, en realisme betekent vooral dat alles ‘haalbaar en betaalbaar’ moet blijven.

Hoe groot is het contrast met de discussie over de begroting? Plots klinkt het dat er nu eenmaal onpopulaire maatregelen nodig zijn, omwille van de zogenaamde ‘pensioenbom’ die op ons afkomt. Wanneer het gaat over de begroting doet men alsof de normen die gehaald moeten worden in steen gebeiteld zijn en er maar één manier is om die te halen: de hunne. Maar is dat wel zo?

1.1 Waarom is er geen debat over de Europese begrotingsregels? 
1.2 Wat is de staatsschuld, waar komt ze vandaan en wie profiteert ervan?
1.3 Het doemdenken van Bart De Wever
1.4 De verrechtsing van het politieke debat

Bekijk het volledige dossier.