Waar blijft het onderzoek over wat mis ging in de woonzorgcentra van Zorg
Leuven?
Tot dusver stierven in ons land 9.580 mensen aan corona waarvan 50 procent
in woonzorgcentra. Onder degenen die in ziekenhuizen stierven bevonden zich
nog eens 1.500 rusthuisbewoners. Ook in de woonzorgcentra van het
zorgbedrijf Zorg Leuven – vooral E.Remy en het Booghuys en minder mate Ter
Putkapelle – sloeg het virus met in totaal een 35-tal doden keihard toe. Tot
nog toe blijft het in Leuvense politieke middens oorverdovend stil over wat
er misliep bij deze tragedie. Wie vandaag in de weekendbijlage van De
Standaard de reconstructie van het drama in woonzorgcentra naleest wordt
geconfronteerd met een falen van de beleidsaanpak op hogere niveaus: te late
reactie, te weinig tests en beschermingsmateriaal, richtlijnen die het
beschikbare materiaal lange tijd toewezen aan ziekenhuizen, te weinig
samenwerking tussen de beleidsniveaus enz… Woonzorgcentra sloten reeds
begin maart de deuren voor bezoekers maar hadden lange tijd niet het nodige
materiaal om bewoners te beschermen tegen besmetting door personeel. In een
promosport voor de fameuze Pano-uitzending van twee weken terug was een uit
Italië teruggekeerde besmette moeder te horen van een studente die in maart
stage moest lopen in een Leuvens woonzorgcentrum (het werd niet vermeld
welk). Toen ze smeekte om haar dochter eerst te laten testen werd ze er
volgens de moeder uitgelachen omdat het meisje geen symptomen vertoonde, wat
de voorwaarde was om een test uit te voeren. Het virus sloop ook op andere
manier binnen. In het wzc ‘t Spelthof in Binkom bijvoorbeeld is men ervan
overtuigd dat het virus binnengebracht is door een bewoonster die van een
ziekenhuisopname terugkeerde. Er zijn echter nog andere oorzaken van de
massale sterfte in woonzorgcentra. In april had ik enkele keren contact met
Patrick Laisnez van Probis, die door het Agentschap Zorg en Gezondheid
ingeschakeld werd als crisismanager in woonzorgcentra die de uitbraak niet
onder controle kregen. In een eerste gesprek vertelde hij mij over
personeelsleden die hygiënemaatregelen met de voeten traden, wat hij vandaag
herhaalt in het Standaarddossier. Wat de woonzorgcentra van Zorg Leuven
betreft wil ik niemand met de vingers wijzen en integendeel ‘als stuurman
aan wal’ nog eens mijn grote bewondering benadrukken voor de inzet van het
personeel, maar vraag wel dat eens grondig onderzocht wordt wat er misliep.
Toen enkele jaren terug op de Aarschotsesteenweg enkele jongeren bij een
verkeersongeval verongelukten herhaalde het stadsbestuur onmiddellijk haar
vraag voor een snelheidsbeperking. Ook de dood van de vele bewoners in
Leuvense woonzorgcentra mag niet tevergeefs geweest zijn. Er moeten
maatregelen genomen om dergelijk drama in de toekomst te voorkomen. Een ad
hoc gemeenteraadscommissie die gedetailleerd nagaat wat er fout liep kan
hiertoe soelaas bieden.
Luc Vanheerentals
