Voor mij toont de coronacrisis net zoals de klimaatverstoring aan dat we de natuur geweld aandoen. Nieuwe infectieziektes als Ebola, de vogelgriep, SARS en nu het coronavirus (COVID-19) veroorzaken veel doden, leed en economische schade.
Naar schatting 70% van deze ziektes zijn ontstaan bij dieren, vooral wilde dieren. Door menselijke activiteiten als ontbossing, uitbreiding van landbouwgebied en de toenemende jacht op en verkoop van wilde dieren is de ruimte voor wilde dieren ingeperkt. Die hebben virussen die voor hen dikwijls niet schadelijk zijn. Maar als ze overgaan op mensen kunnen ze dodelijke epidemieën veroorzaken.
Covid-19 heeft veel solidariteit opgewekt. De (sociale) media hebben daarover uitvoerig bericht. De crisis heeft aangetoond dat sommige dingen zoals zorg heel waardevol zijn en andere dingen zoals tal van verplaatsingen met auto en vliegtuig eigenlijk niet. En de overheden hebben geluisterd naar de wetenschappers.
Ik hoop dat ze op dezelfde manier eindelijk naar de klimaatwetenschappers zullen luisteren. Al decennia lang zeggen die met steeds meer nadruk dat onze menselijke uitstoot van broeikasgassen het klimaat veranderd. Met nu al overstromingen, droogtes, mislukte oogsten, sterker orkanen en vluchtelingenstromen. En met nog veel ergere dingen in de toekomst, als we het roer niet omgooien.
Het is de overheid die de coronacrisis heeft aangepakt. En ze heeft drastische maatregelen genomen. Om de gezondheid te vrijwaren en de sociale en economische gevolgen te temperen.
Politieke daadkracht tegen klimaatcrisis
Een zelfde daadkracht moeten de overheden ontwikkelen om de klimaatcrisis te lijf te gaan.
Dit is een unieke kans om een andere weg in te slaan. We kunnen kiezen voor een economie die niet meer gebaseerd is op fossiele brandstoffen die de planeet steeds minder leefbaar maken. We kunnen een evenwicht scheppen tussen onze welvaart en de grenzen van onze planeet. We kunnen ons bevrijden van de verslaving aan economische groei.
Het besef is gegroeid dat steeds meer, meer, niet altijd beter is.
We kennen de oplossingen: investeren in hernieuwbare in plaats van fossiele energie, investeren in natuur en herbebossing, investeren in duurzame voedselsystemen en regeneratieve landbouw en, tenslotte, overschakelen naar een meer lokale, circulaire en koolstofarme economie. Deze activiteiten leveren ook jobs op. En voor de jobs die verloren gaan in de fossiele industrie moeten overheid en vakbonden zorgen voor duurzame oplossingen.
De herstelmaatregelen na de coronacrisis mogen niet vrijblijvend zijn. Ze moeten bedrijven aansporen om over te schakelen naar een koolstofarm circulair businessmodel en om te investeren in natuur en in mensen.
Europa heeft al een Green Deal gelanceerd. Die moet met veel ambitie worden uitgevoerd. En we hopen dat ook de Belgische en Vlaamse regering zich daarvoor volop gaan inzetten.
De Grootouders voor het Klimaat zien samen met hun kleinkinderen wat de klimaatverstoring nu al aan miserie veroorzaakt. Ze luisteren naar de waarschuwingen van de wetenschappers. Ze zijn zeer bezorgd voor de toekomst van hun kleinkinderen. Vanuit die zorg zetten ze zich in voor de noodzakelijke verandering. Samen met de klimaatscholieren, met burgers, bedrijven en overheden. Voorspoed voor mens en onze unieke blauwe planeet is enkel mogelijk als we vandaag ambitieuze beslissingen nemen. Dan zullen onze kleinkinderen en toekomstige generaties overleven en gedijen in een betere wereld.
