De inflatie van de voedselprijzen brengt de voedselzekerheid van heel wat Bolivianen in het gedrang. De nood aan een sterk nationaal voedselbeleid is hoog. Partners van fos zetten daar mee hun schouders onder.
Eind december verhoogde de regering van president Morales per decreet de benzineprijzen met 80%. Zo steeg de benzineprijs van de ene op de andere dag van 3,75 Bolivianos (Bs) per liter (ongeveer € 0,40) naar 6,47 Bs per liter. Deze verhoging bracht een onmiddellijke stijging van alle consumptieartikelen en vooral voedingsmiddelen met zich mee en veroorzaakte massale, gewelddadige reacties van de bevolking. Op 31 december moest Evo Morales noodgedwongen het decreet terugroepen en keerden de oorspronkelijke, gesubsidieerde benzineprijzen terug.
De voedselprijzen zijn echter sinds die datum niet meer teruggekeerd naar hun vroegere niveau. Bepaalde producten, zoals suiker, zijn schaars geworden, wat door de bevolking niet in dank afgenomen werd. Volgens het onderzoeksinstituut CEDLA bedraagt de inflatie op voedingsprijzen de laatste 12 maanden 18.5%. De aangekondigde loonstijging van 10% is dan ook onthaald op betogingen en protestacties vanwege de Central Obrera Boliviana, de machtige nationale vakbondskoepel. Zij eisen tot 20% verhoging voor bepaalde sectoren. Het basisloon is nu vastgelegd op 815 Bs (ongeveer € 82).
Ook het landbouwbeleid van Evo Morales ligt onder vuur. Het officiële discours gaat dan wel over het bevoordelen van de indiaanse boerenbevolking, in de praktijk is de laatste vijf jaar vooral de grootschalige agro-industrie (productie van soja, suikerriet, maïs) erop vooruitgegaan, dankzij de gesubsidieerde benzineprijzen bij de productie en de stijgende prijzen op de wereldmarkt. De kleine – vooral indiaanse – boeren hebben weinig echte steun gekregen van de regering om hun productie te verbeteren, om toegang te krijgen tot kredieten, bevloeiingssystemen, steun voor vorming en erosiebestrijding of betere afzetmogelijkheden die de tussenhandel verminderen. Het onderzoekscentrum voor boeren CIPCA, partner van fos, heeft begin 2011 een voorstel gelanceerd om een nationaal voedselbeleid uit te werken dat de kleinschalige landbouw promoot. Dit moet de voedselzekerheid en -soevereiniteit garanderen, die in grote mate steunt op de arbeidsintensieve productie van de kleine boeren. Hierbij roepen ze op om met alle actoren van de landbouwsector, onderzoeksinstituten, universiteiten en ook consumenten samen een nationaal en duurzaam voedselzekerheidsplan op te stellen, dat de interne voedselsoevereiniteit garandeert maar ook ruimte laat voor exportgewassen die het land deviezen opleveren.
Door de acute voedselcrisis in Bolivia heeft fos op vraag van de partnerorganisaties, beslist rond het thema voedselzekerheid te werken. Onder impuls van HORVAL, de voedingscentrale van het ABVV, is hiervoor financiële steun van het Fonds voor Voeding en Welzijn van de Federatie Voedingsindustrie voorzien. fos gaat samenwerken met het Platform voor Waardig Werk, dat zowel ngo’s als basisorganisaties verenigt, om in een aantal sectoren een voorstel te creëren dat voedselzekerheid voor de leden garandeert. Concreet gaat het om de landarbeiders die werken in de grootschalige agro-industrie in de streek van Santa Cruz en Bermejo, de textielarbeiders in La Paz, en het huishoudpersoneel dat zich verenigt in de vakbond Fenatrahob.
Binnen onze werking rond het Recht op Gezondheid zal met de vereniging van koffiecoöperatieven en met arme stadsbewoners uit El Alto (vooral vrouwen), gewerkt worden aan verbetering van de voedingsgewoontes. Daarbij gaat het vooral om de herwaardering van eigen voedingsmiddelen tegenover de toenemende consumptie van minderwaardige voedingsmiddelen zoals chips, snoepgoed, voedingsmiddelen met kleur- en smaakstoffen en met transvetten die ook in Bolivia een gevaar vormen voor de volksgezondheid.
31 mei 2011
Auteur: Rita Cloet (Regiocoördinator Andes)
Contact: Paola Vallejo
