Sinds een drietal maanden is de wereld in de ban van het COVID-19-virus. Het zeer besmettelijke virus waarover nog weinig geweten is, vormt een potentieel levensbedreigende situatie voor ieder van ons. Gelukkig kunnen we – en moeten we zelfs – ervoor schuilen in onze eigen woonst. In vele andere landen worden de inwoners bedreigd met vormen van geweld zoals oorlog, vervolging of honger waarvoor ze niet langer kunnen schuilen achter de eigen muren, maar ver weg moeten vluchten.

De EU bewaakt momenteel met militair geweld zijn grenzen in Griekenland voor de Syriërs en Afghanen die wegens oorlogsgeweld en bomaanslagen niet langer in hun eigen woonst kunnen vluchten. Als het coronavirus morgen in ons land vele duizenden slachtoffers maakt, zullen zeker vele Belgen de drang voelen om te vluchten naar een coronavrije omgeving, net zoals anderen momenteel willen vluchten naar een samenleving waar zij en hun gezin niet elk moment hoeven te vrezen voor dodelijke bommen.

Heeft elk nadeel ook hier zijn voordeel? Hopelijk draagt deze coronavirus bij tot wat meer begrip voor mensen die hun levensbedreigende thuissituatie willen ontvluchten, maar dit niet kunnen in hun eigen woonst.