Vlaams-Brabants gedeputeerde Tom Dehaene (CD&V) uit scherpe kritiek op het feit dat de Vlaamse regering de amateurkunsten, die tot 2018 kon rekenen op provinciale subsidies, in de kou laat staan. Er is volgens Dehaene een hele laag van culturele organisaties en projecten die louter met vrijwilligers werken die nergens meer terecht kan voor financiële steun.
Dehaene waarschuwt waarschuwde twee jaar geleden al voor de gevolgen van afslanking van de provincies voor de talloze amateurorkesten, -toneelverenigingen en -korten. Alhoewel de vorige Cultuurminister Sven Gatz nog voor een ‘warme overdracht’ zorgde door de provinciale structurele subsidies in 2018 en 2019 verder uitkeerde vielen er toen al gaten door het wegvallen van de niet-financiële ondersteuning. “Hierdoor verdwenen de tornooien voor amateurtoneel, orkesten en koren geruisloos, alsmede de hele werking rond kwaliteitsverbetering die erbij hoorde”, aldus de gedeputeerde.
In zijn beleidsnota maakt Minister-president Jan Jambon, ook bevoegd voor cultuur, dixit Dehaene “nog amper woorden vuil aan zijn beleid voor amateurkunsten”. “Er lijkt geen sprake van een visie op deze sector. Bijzonder pijnlijk voor een bloeiende sector, die elke week tienduizenden Vlamingen bereikt en samenbrengt en nu haar plek in het Vlaamse cultuurbeleid lijkt te verliezen. Het probleem is breder dan de amateurkunsten. Bij de eerste toekenning van projectsubsidies binnen het decreet Bovenlokaal Cultuurwerk, dat het wegvallen van provinciale subsidies moet compenseren, blijkt dat vrijwel geen enkele organisatie die louter met vrijwilligers werkt subsidie kreeg. Zo maken we de voedingsbodem van ons cultuurbeleid kapot”.
Dehaene is ook niet te spreken over de toon die gehanteerd werd naar aanleiding van de beslissing om geen subsidies meer toe te kennen aan organisaties die zich enkel terugplooien op een bepaalde etnisch-culturele groep. “Het leek wel alsof naar aanleiding van deze beslissing van de hele sector van het sociaal-cultureel werk werd weggezet als sektarisch. Er is echter geen sector te vinden die meer bezig is met de gemeenschapsvorming en met het vormgeven van het samenleven in Vlaanderen dan de honderden sociaal-culturele organisaties met hun duizenden vrijwilligers. Deze verenigingen verdienen gekoesterd en gewaardeerd te worden en niet quasi verdacht gemaakt te worden”.
