La
Romana 24 oktober 2014.- De uitspraak van het Inter Amerikaans Hof voor de
Rechten van de Mens (IACHR), die de Dominicaanse Republiek veroordeelt voor de
repatriëring van Haïtianen werd ter
plaatse al snel gevolgd door
afwijzingen.

De senator voor het Nationale District, het
gebied rond de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek, Reinaldo Pared Perez, een presidentskandidaat in de
verkiezingen van 2016, noemde het oordeel “weerzinwekkend en volkomen bevooroordeeld,”
omdat naar zijn mening het in strijd is met de rechten van het land om zijn
beleid aangaande allochtonen onafhankelijk te kunnen bepalen.

Volgens de senator voor de Provincie Espaillat, Jose Rafael Vargas, is de uitspraak niet bindend
voor de Dominicaanse Republiek, omdat die in tegenspraak is met de
soevereiniteit van de staat en de
rechten van het Hof. Dat is een
reden om niet te voldoen aan de uitspraak. “De Dominicaanse Republiek moet
dezelfde houding aannemen als andere landen, want we hebben ons eigen immigratie-systeem.”, aldus
Vargas.

Vargas noemde
ook de houding van de overleden
president van Venezuela Hugo
Chavez, die het lidmaatschap van de IACHR voor Venezuela geannuleerd heeft, ook
de presidenten van Ecuador,
Rafael Correa en van Bolivia, Evo Morales, hebben zich in het
verleden uitgesproken tegen veroordelingen van het Inter Amerikaanse hof.

Adjunct van het Nationale District, Vinicio Castillo zei dat de uitspraak aanzet
tot rebellie en een staatsgreep tegen de grondwet, en merkte op dat het een
kans is voor de regering om glorie te behalen met deze uitspraak door de IACHR. “Ik roep het leger op om
troepen te sturen naar de grens met Haïti,
want na deze uitspraak zal Haïti zich aangemoedigd voelen om het land binnen te
vallen.”

Het Inter
Amerikaanse Hof voor de Rechten
van de Mens (IACHR) beval de Dominicaanse regering de vermeende schendingen van
diverse mensenrechten ongedaan te maken, gepleegd bij het deporteren van Haïtianen in de jaren 1990-2000.

De geschiedenis van het eiland Hispaniola in het Caraïbische gebied laat veel conflicten zien
tussen de bevolkingen van de twee landen die het eiland moeten delen. Er is
zelfs sprake geweest van een bezetting door de Haitiaanse troepen van het Dominicaanse deel van
het eiland, van 1822 tot 1844. Diverse Dominicaanse regeringen zijn in het
verleden hard opgetreden tegen illegale immigranten uit Haïti.

Er worden op dit moment besprekingen gevoerd
tussen diplomaten van beide landen om de migratie te reguleren, maar die zijn
niet echt succesvol. Er bestaat nog steeds veel frictie tussen de twee landen.

De Dominicaanse Republiek en Haïti zijn twee onafhankelijke staten op het
eiland, maar ze zijn natuurlijk afhankelijk van elkaar. De Dominicaanse
Republiek zou de met 7 tot 8 procent per jaar groeiende economie nooit kunnen
behouden zonder de werkkracht van de Haitianen.
De suiker en rum industrie zou niet kunnen overleven zonder de arbeiders, meest Haitianen, die het suikerriet oogsten
en klaarmaken voor productie.

Veel gezinnen in Haïti zijn afhankelijk van het inkomen dat familieleden in de Dominicaanse Republiek hen
toesturen. Vooral na de aardbeving van 12 januari 2010 mag Haïti gezien worden als het armste land van
het Noordelijke Halfrond. Bovendien is er in Haïti veel sprake van corruptie en misbruik
van fondsen, net als overigens in de Dominicaanse Republiek.

De
inkomsten die de werknemers in de Dominicaanse Republiek verdienen
zijn welkom in Haïti, de Haitianen zijn minder welkom in de Dominicaanse Republiek. Er wordt voortdurend
gecontroleerd op documenten en Haitianen worden regelmatig uitgewezen en
teruggestuurd. Omdat Haitianen over het algemeen iets donkerder van
huidkleur zijn dan de gemiddelde Dominicaan, zou je kunnen zeggen dat die
uitwijzingen gebaseerd zijn op rassistische kenmerken.

De uitspraak van het Inter Amerikaanse Hof voor
de Rechten van de Mens is dan ook duidelijk gericht tegen het terugsturen van
mensen gebaseerd op hun huiskleur. Dat ook nogal eens Dominicanen het
slachtoffer worden van uitwijzing naar Haïti schijnt de Dominicaanse politici niet
te storen.

Men is hier vooral boos omdat het hof een
uitspraak doet tegen de Dominicaanse Republiek, die afhankelijk is van de goede
naam en het toerisme dat daar weer afhankelijk van is. En
dat doet pijn in de portomonee!