De verkiezingskoorts is losgebroken en de politici slaan ons gewoontegetrouw opnieuw rond de oren met beloftes die ze waarschijnlijk maar zeer ten dele of zelfs helemaal niet zullen waarmaken. Niks nieuws onder de zon dus. Wat wel relatief nieuw is, is dat de verkiezingen deze keer niet gaan over oplossingen voor fundamentele problemen maar wel over de inleveringen die mensen zullen moeten doen omdat de politici te laf zijn om de fundamentele problemen op te lossen of te veel belang hebben bij het niet oplossen van die problemen. Wat is nu het grootste probleem waar we mee geconfronteerd worden maar waar politici over zwijgen: de positie van de banken. De belastingbetaler heeft tientallen miljarden in de banken gestoken om ze te redden. Naderhand bleek dat de politici zich voor miljarden hebben laten rollen (o.a. door DEXIA) en dat het niet ging om het veilig stellen van de Belgen hun spaargeld maar om het veilig stellen van de miljoenenbonussen die de criminele bankdirecteurs opstrijken. De banken hebben op zijn minst 10 jaar maatschappelijke ontwikkeling weggegooid en tegelijkertijd opdracht gegeven aan de politici om de politieke agenda enkel en alleen nog te laten gaan over bezuinigingen en lastenverzwaring. Let op, dit geld niet voor de rijken, enkel voor Jan Modaal en de armen. De rijken in dit land betalen geen of nauwelijks belastingen en de politici hebben de opdracht ervoor te zorgen dat dit zo blijft. Vandaar dat alle partijen met uitzondering van de PVDA over elkaar vallen om te verklaren dat ze tegen een vermogensbelasting zijn en zelfs tegen alle maatregelen die er zouden kunnen toe leiden dat er ooit een vermogensbelasting komt. Tegelijkertijd wordt er zodanig bezuinigd in de sociale zekerheid dat België langzaam maar zeker een geïndustrialiseerd ontwikkelingsland wordt, net zoals hun grote voorbeelden de VS en het Verenigd Koninkrijk. Aan de andere kant wordt voor de rijken (crimineel of niet) de rode loper uitgerold. Belastingontduikers en andere criminelen komen niet in de gevangenis terecht. Toen de betrokkenheid van heel wat Antwerpse diamantairs bleek in het HSBC-dossier, richtte NVA-er Jambon zelfs een ‘diamantclub’ op om het voor de sector op te nemen. Toen werd er zelfs een wetgeving gemaakt die het criminelen mogelijk maakt op elk moment van hun proces hun schuld af te kopen. Omega Diamonds, die een paar miljard fraudeerde, moest slechts 160 miljoen betalen om de schuld af te kopen en rustig verder te gaan met het pluimen van de eerlijke belastingbetalers. Daarover gaan de verkiezingen uitdrukkelijk niet en zehebben dan ook geen enkele waarde voor de modale Belg. Ze tonen hoogstens aan dat in de ogen van (de meeste) politici het algemeen belang niet meer bestaat en vervangen is door eigenbelang en aandeelhoudersbelang. Onlangs nog bleek uit een onderzoek naar corruptie in de EU, dat politici vooral vissen naar vetbetaalde jobs na hun politiek mandaat en in hoofde van die betrachting uitvoeren wat hun door de grote bedrijven ingefluisterd wordt. Of denk je dat Jean Luc Dehaene, Balkenende, Schröder, Blair alleen maar die extreem vetbetaalde jobs gekregen hebben door hun mooie ogen?