De boodschap die ik van het VDAB-bezoek vandaag over hou is simpel: ofwel ben je rijk en mag je altijd afstand doen van de uitkering waar je bestaan van afhankelijk is en dan mag je doen wat je maar wil. Ofwel ben je dat niet en dan moet je arbeidscontracten en sollicitaties verzamelen. Je eigen ding dan uit de grond stampen, zeker in de culturele sector, of zelfs in die sector werk zoeken, is tenzij het extreem rap succesvol is uit den boze. (dit werd letterlijk beaamd door de consulente)

Fotografie is niet meer dan een hobby, want in de culturele sector is geen geld. Steek je er te veel tijd in zorgen ze er wel voor dat je ook je uitkering ONDER de door Europa vastgestelde ARMOEDEGRENS verliest… Er werd zelfs gezegd dat ik rekening moet houden met het verdwijnen/verlies van ALLE vervangingsinkomens.

Maar je mag niet zeggen dat we slaven zijn…

De universele verklaring van de rechten van de mens die iedereen onvoorwaardelijk de volgende rechten bieden en geratificeerd werden door de belgische staat; die zijn van geen tel:

– Artikel 2
Een ieder heeft aanspraak op alle rechten en vrijheden, in deze Verklaring opgesomd, zonder enig onderscheid van welke aard ook, zoals ras, kleur, geslacht, taal, godsdienst, politieke of andere overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst, eigendom, geboorte of andere status.
Verder zal geen onderscheid worden gemaakt naar de politieke, juridische of internationale status van het land of gebied, waartoe iemand behoort, onverschillig of het een onafhankelijk, trust-, of niet-zelfbesturend gebied betreft, dan wel of er een andere beperking van de soevereiniteit bestaat.

Discriminatie op basis van op zijn minst “eigendom”, aangezien ik uit een kansarm gezin kom dus ook “geboorte of andere status”.

– Artikel 3
Een ieder heeft het recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.

Probeer eens te leven en vrij je project uit te bouwen met een inkomen onder de armoedegrens… Om vrijwilligerswerk te mogen verrichten moet je ook speciaal toestemming vragen, op straffe van schorsing van je uitkering. Vrijheid?

– Artikel 4
Niemand zal in slavernij of horigheid gehouden worden. Slavernij en slavenhandel in iedere vorm zijn verboden.

Geen keuze in of er- en zo ja welke arbeid bij je past: elke vacature binnen de X Km is “relevant” eens je enige tijd “werkloos” bent; daar moet je dus voor solliciteren. In de beoordeling telt enkel betaalde arbeid onder contract. 

– Artikel 11
Een ieder, die wegens een strafbaar feit wordt vervolgd, heeft er recht op voor onschuldig gehouden te worden, totdat zijn schuld krachtens de wet bewezen wordt in een openbare rechtszitting, waarbij hem alle waarborgen, nodig voor zijn verdediging, zijn toegekend.
Niemand zal voor schuldig gehouden worden aan enig strafrechtelijk vergrijp op grond van enige handeling of enig verzuim, welke naar nationaal of internationaal recht geen strafrechtelijk vergrijp betekenden op het tijdstip, waarop de handeling of het verzuim begaan werd. Evenmin zal een zwaardere straf worden opgelegd dan die, welke ten tijde van het begaan van het strafbare feit van toepassing was.

De beslissing voor de bestraffing wordt met 2 aan een tafel “besproken”. Dit wil zeggen dat jij daar zit met een consulent die op haar eentje gestuurd door regelgevingen die deze persoon dwingen zo veel mogelijk mensen uit de werkloosheid te schrappen, niet openbaar, over het inkomen waar je leven van af hangt beslist. 

Artikel 10 moet er dus ook aan geloven:

– Artikel 10
“Een ieder heeft, in volle gelijkheid, recht op een eerlijke en openbare behandeling van zijn zaak door een onafhankelijke en onpartijdige rechterlijke instantie bij het vaststellen van zijn rechten en verplichtingen en bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging.”

– Artikel 22
Een ieder heeft als lid van de gemeenschap recht op maatschappelijke zekerheid en heeft er aanspraak op, dat door middel van nationale inspanning en internationale samenwerking, en overeenkomstig de organisatie en de hulpbronnen van de betreffende Staat, de economische, sociale en culturele rechten, die onmisbaar zijn voor zijn waardigheid en voor de vrije ontplooiing van zijn persoonlijkheid, verwezenlijkt worden.

laat hier toch zeker het laatste deel even in zinken: “…die onmisbaar zijn voor zijn waardigheid en voor de vrije ontplooiing van zijn persoonlijkheid, verwezenlijkt worden.”

– Artikel 23
Een ieder heeft recht op arbeid, op vrije keuze van beroep, op rechtmatige en gunstige arbeidsvoorwaarden en op bescherming tegen werkloosheid.
Een ieder, zonder enige achterstelling, heeft recht op gelijk loon voor gelijke arbeid.
Een ieder, die arbeid verricht, heeft recht op een rechtvaardige en gunstige beloning, welke hem en zijn gezin een menswaardig bestaan verzekert, welke beloning zo nodig met andere middelen van sociale bescherming zal worden aangevuld.
Een ieder heeft het recht om vakverenigingen op te richten en zich daarbij aan te sluiten ter bescherming van zijn belangen.

De overheid is dus nogmaals verantwoordelijk, aangezien er géén werk is (leg het aantal vacatures maar eens naast het aantal werklozen en geschorsten, tel daar de grote hoeveelheid dubbele en valse vacatures bij) om te zorgen dat je inkomen wordt aangevuld tot dat dat nodig is voor een menswaardig bestaan, waarmee je dus ook jezelf kan ontplooien.

– Artikel 25
Een ieder heeft recht op een levensstandaard, die hoog genoeg is voor de gezondheid en het welzijn van zichzelf en zijn gezin, waaronder inbegrepen voeding, kleding, huisvesting en geneeskundige verzorging en de noodzakelijke sociale diensten, alsmede het recht op voorziening in geval van werkloosheid, ziekte, invaliditeit, overlijden van de echtgenoot, ouderdom of een ander gemis aan bestaansmiddelen, ontstaan ten gevolge van omstandigheden onafhankelijk van zijn wil.
Moeder en kind hebben recht op bijzondere zorg en bijstand. Alle kinderen, al dan niet wettig, zullen dezelfde sociale bescherming genieten.

Denk bij het lezen van dit artikel toch eens extra terug aan Artikel 2.

– Artikel 27 
Een ieder heeft het recht om vrijelijk deel te nemen aan het culturele leven van de gemeenschap, om te genieten van kunst en om deel te hebben aan wetenschappelijke vooruitgang en de vruchten daarvan.
Een ieder heeft het recht op de bescherming van de geestelijke en materiële belangen, voortspruitende uit een wetenschappelijk, letterkundig of artistiek werk, dat hij heeft voortgebracht.

Nogal moeilijk aangezien gratis niet meer bestaat blijkbaar en je dus van je vrijheid beroofd wordt door gebrek aan “eigendom”. Zelfs al is een culturele activiteit “gratis” dan nog is eigen drank veelal verboden en betaal je je blauw, of vertrek je eerder.

– Artikel 28
Een ieder heeft recht op het bestaan van een zodanige maatschappelijke en internationale orde, dat de rechten en vrijheden, in deze Verklaring genoemd, daarin ten volle kunnen worden verwezenlijkt.

Ik somde zonder dit artikel al 8 inbreuken op…

De VDAB doet dus aan niet openbare rechtspraak die straffen in stelt tegen het geen betaalde -contractuele- arbeid verrichten. De straf die daar op staat schendt nog vele artikels.

En dit alles in een periode waar steeds meer mensen ontslagen worden, kleine zelfstandigen massaal over kop gaan, het aantal OCMW-steuntrekkers explodeert en de concurrentie om elke beschikbare job bikkelhard is. Je zou je kunnen af vragen waarom men niet in zet op een versterking van de positie van de aller zwaksten door ondernemen en creatieve beroepen effectief aan te moedigen en aantrekkelijk te maken.

Maar wij zijn heus geen slaven!
(mensen die verplicht worden te werken om in een omgeving met veel weelde het recht te hebben niet te creperen.)

Bron: https://www.aivl.be/subthema/universele-verklaring-van-de-rechten-van-de-mens-volledige-versie/842