Met spijt terugblikken op het verleden, is wellicht een aspect van de joodse ziel.  Het volk beschikt over een Klaagmuur in Jeruzalem, restanten van de tempel uit het Rijk van Salomo waar men bidt en klaagt over zijn lot en wedervaren.
Christenen zouden hoopvoller in het leven moeten staan.  Hun Messias werd 2000 jaar geleden geboren en stelde nieuwe tijden in het vooruitzicht.
Hoe een en ander in de Koran en de islam past, weet ik niet. (Een mens kan niet alles weten) en ik ken de godsdienst onvoldoende om daar uitspraken over te doen.  Wel weet ik dat de islam een mooie spirituele zijde kent en dat Allah in wezen een God van goedheid en liefde is.
Tegen alle onrustwekkende berichten in, durf ik stellen: Tel je zegeningen en bestrijdt het onrecht.
In het Vaartland Klein Brabant (ze bestaan wellicht ook in andere regios) ken ik een jongen met dromen.  Hij zoekt mensen die krachtig en sterk genoeg zijn om sociale tewerkstelling uit de grond te stampen, om mensen zonder hoop van hoop en inkomen te voorzien.  Zelf heb ik iets met opvoedings-, ontwikkelings- en leerprojecten.  Het kan niet dat een groeiende groep mensen geen toegang verkrijgt tot de mogelijkheden van een voorlopig nog talrijke maar slinkende groep bevoorrechten.
Verleggen we onze inspanningen van de Klaagmuur naar de ploeg?  Het kan mij niet schelen hoe dit nieuwe systeem noemt, als er maar vrijheid democratie en gedemocratiseerde rechten (en plichten) in voorkomen, volgens het principe: ieder draagt wat hij dragen kan.  Geen klim naar boven maar een sterke massa onderaan (een hoofd zonder ledematen functioneert niet) en dat betekent niet noodzakelijk dat iedereen toegang moet krijgen tot alles.  Wel dat het lot van je ouders jouw lot niet mag bepalen.  Hoe is het tegenwoordig met de gemeenschapszin gesteld?