Meer dan eens haalt men op het VRT journaal kinderpsychiater Peter Adriaenssens in de studio om zijn menig en visie te geven over ophefmakende feiten.

Het valt me op dat hij steeds opnieuw uitspraken doet waar ik niet achter sta of die me tegen de borst stoten.

Ik heb hem daar al eerder twee maal over gemaild, maar kreeg nooit antwoord.

In dit schrijven maak ik daar dan ook een gepaste opmerking over en ik wens daarom dan ook mijn laatste mail naar hem van vandaag 21-4-2017 en die andere te publiceren op deze site. De mail van vandaag gaat over Roger van Geluwe ex-bisschop (naar het schijnt nog steeds die titel dragend). Onderaan vind u mijn tweede “nooit” beantwoorde mail naar hem en die gaat ook over uitspraken van hem naar Van geluwe toe.

Brief van 21 april 2017

Beste hr. Adriaenssens,

Ik zag u vanmorgen op televisie in een interview bij Kathleen Cools i.v.m. Roger en Marc Van Geluwe.

Ik ga er van uit dat u heel veel goed werk verricht, maar ik heb al een paar maal bedenkingen gehad bij uitspraken van jou, kortom dingen waar ik niet achter sta of wel degelijk een andere visie over heb. Zo ook ten tijde van de inval van het gerecht bij het bisdom.

Ik schreef u daar toen ook over aan, maar kreeg daar nooit een reactie op.

Ik betreur dat. Mag ik hopen dat u zich niet verheven en “te goed” voelt met uw “titel” om naar kritiek te luisteren en er zinvol op te reageren.

Wat mijn opmerkingen waren ten tijde van die inval van het gerecht weet ik niet meer. Ik dacht dat ik die mail had opgeslagen maar ik vind niets terug. Ik had dat graag nog eens overlopen alvorens ik u aanschreef om er eventueel te kunnen naar refereren.

Ik hoor u gisteren zeggen dat u voorstander ben van schrijftherapie.

Ik dien te zeggen dat ik daar volledig achter sta. Men heeft me dat nooit dienen te vertellen. Als zeer intuïtief man heb ik altijd gevoeld en geweten dat dit voor mij helend werkt.

En ik doe het dan ook.

Maar wanneer u zegt “dat dit niet voldoende is” (ik dacht dat u het met die woorden gezegd had) en dat na het schrijven “het probleem zich de dag daarna gewoon terug aandient” dan dien ik te zeggen dat u het helemaal mis hebt.

Ik begrijp niet waarom u die uitspraak doet. U bent voorstander en zegt vlak daarna dat je er eigenlijk niet veel mee bent, want daar komt het op neer. Immers de dag erna dient het probleem zich opnieuw aan.

Mijnheer Adriaenssens, mijn ervaring is dat het wel degelijk meteen werkt. Wat vooral zeer belangrijk en mijn ervaring is, dat is dat je de problemen waar je mee worstelt en die door je hoofd blijven malen “fixeert” door ze in tekst te gieten. Je gedachten hoeven niet meer te malen. Je kan ze los laten want ze zijn vastgelegd. En je kan er terug naartoe als je het bestand opent op je pc of het blad papier waarop je schreef.

Mijn ervaring is dat je dat ook niet doet. Je hebt het losgelaten. De gebeurtenissen zijn natuurlijk niet gewist, maar je hebt ze “gedeponeerd”.

Natuurlijk begrijp ik in het geval van Marc Van Geluwe dat de impact enorm groot is.

Maar ik weet zeker dat het feit dat hij het nu neergeschreven heeft, al een groot stuk bevrijdend werkt en een zeer grote stap vooruit is.

Hij zal niet de dag nadien zeggen” het boek is geschreven, maar het heeft niets veranderd, want alles is er terug.” zoals u stelt.

Verder hoor ik u adviseren dagboeken bij te houden. Ook hier heb ik vraagtekens bij.

Ik meen dat een dagboek bijhouden iets is waar je voor kiest of niet en ik meen dat dit niet iets is dat je als advies naar mensen toe kan geven.

Want zoals het neerschrijven van je problemen en het fixeren daarvan in tekst “loslaten” is, zie ik een dagboek bijhouden niet meteen als “loslaten”, maar vooral het “dagelijks” bijhouden wat voorbij is.

Over van alles en nog wat. Ik denk dat een mens dan vooral veel energie steekt in voorbije ervaringen terwijl de werkelijke beleving ervan toch het belangrijkste was.

Ik meen dat je die energie vooral beter gebruikt “in het nu” (en naar de toekomst toe).

Het klinkt bijna mindfulness, (behalve de toekomst dan, mindfulness is echt “het nu”) maar ik las er nooit een boek over of volgde nooit een cursus. Dat hoeft ook niet.

Ik weet waar het voor staat.

We zijn als mens in staat om terug te blikken in gedachten naar ons verleden. Mooie momenten, pijnlijke momenten. Maar dat dagelijks gaan bijhouden lijkt me echt onnodig om hierboven vernoemde reden en het aan iedereen aanraden alsof het zaligmakend is, vind ik fout of onnodig. Maar wanneer iemand zich daar goed bij voelt, dan is het goed dat die persoon dat doet. Dat dient ieder voor zich te bepalen.

Vriendelijke groeten,

Bert Degrauwe

Schrijven aan Peter Adriaenssens van een tijd geleden, datum niet bij vermeld toen ook i.v.m. uitspraken van hem ten aanzien van Van Geluwe. Enkel ” want dat zijn de woorden die u gebruikt” heb ik er nu aan toegevoegd om het duidelijker te maken.

Beste hr. Adriaenssens,

Ik hoorde jouw reactie op televisie ivm de hr. Van Geluwe.

Ik heb heel dat interview niet gezien. Wel het stuk dat op één in het nieuws werd uitgezonden.

 Dat er veel verontwaardiging is, is uiteraard terecht.

Maar wat mij ten zeerste verwonderd is dat u een “ziek” mens – u haalde het zelf aan “dit is pathologie”, “letterlijk” de vergeetput in wil. Want dat zijn de woorden die u gebruikt.

Mijn gevoel was daarbij dat we ons nu echt wel op de middeleeuwse toer begeven.

Pijnlijk vind ik toch dat deze uitspraak nét van u komt.

Is het nu nét niet jouw beroep om er voor te zorgen dat “zieke “mensen genezen, en recht hebben op genezing? Ik dacht toch van wel.

Ik vermoed dat uw uitspraak ontstaan is uit complete verbolgenheid, al meen ik tegelijkertijd dat u in uw positie toch waakzaam dient te zijn dat uw gedachten van dat ogenblik niet te snel overgaan naar uitspraken die in de media miljoenen oren bereiken.

U wordt geregeld gevraagd uw mening te zeggen,en ik vrees een beetje dat daar ook het gevaar in ligt.

Als men dan niet oplet kan wel eens het gevoel ontstaan dat men carte blanche heeft en dreigt men omzichtigheid te verliezen.

En zoals u weet springen de media daar zeer graag op.

Met het interview met Van Geluwe wordt momenteel een massa geld verdient,en daar is het zeer vaak om te doen.

Ik hield eraan u dit schrijven te zenden.

Vriendelijke groeten,

Bert Degrauwe