Het eerste deel van de driedelige Integrale van de graphic novel “Max Fridman” door de begenadigde artiest Vittorio Giardino (zie vorige blog) is nu beschikbaar. Naar verluidt zal het derde deel een geheel nieuw verhaal zijn, het is voorzien voor 2025. Deel 1 beslaat alvast 215 pp. en kost 38 euro, inclusief dossier met uitleg bij de werkwijze, de personages en met de visie van de maker op een en ander; tevens met enkele historische foto’s en tal van grote, geslaagde tekeningen die ooit buitenlandse uitgaven sierden.
Het boek bevat twee spannende spionageverhalen die bijzonder knap gecomponeerd zijn, met opnieuw bijzonder gave personages, en met plaats voor misdaad & moord, voor romance en de liefdesbeoefening, warme huid op warme huid, en voor grote lijnen van de Europese politiek in de aanloop naar WO II. Het eerste deel speelt in Boedapest, het tweede in Istanboel.
Geheim agent 007 van Ian Fleming heeft de maker een weinig geïnspireerd; hij zegt daar zelf over dat hij James Bond wel goed vindt, omdat die “ironisch is, zichzelf niet ernstig neemt”. De personages van Giardino zijn echter heel wat verfijnder dan de held in de bekende films van producent Broccoli. Zowel wat betreft de karakters als de trekken, de koppen, laat de Franse Italiaan zich inspireren door bekende genreclichés, maar hij overstijgt ze bewust. Hij brengt er zoveel mogelijk naturel en variatie in. Zowel in de actie, het karakter van de personages, als in het uiterlijk. Fridman is een succesvol personage dat echter geheimzinnig blijft en ook voortdurend de anti held blijkt. De beide legendarische steden komen wonderbaarlijk tot leven als decor ruim voorzien van couleur locale bij de spionageverhalen vol adembenemende wendingen. De maker was oorspronkelijk een ingenieur, en “ontwerpt” mede dankzij die ervaring en geest bijzonder ingenieus zijn plots.
Dit boek is een aanrader voor ieder die van spionageverhalen houdt, en voor de verfijndere stripliefhebber.
PS. De gelijkenis tussen de hoed van Max Fridman en de mijne is louter toevallig. Dat hoop ik toch.