The test of courage:
Gisterenavond zijn we samen met Katleen naar het schooltje van Mary geweest. De kinderen hebben er voor al de ouders en een paar genodigden een prachtig tuintoneeltje gespeeld.
Het stuk is geïnspireerd en ontwikkeld uit The Sotho Folk Tale en genaamd “ de test van het vuur”. Het is verweven met de crisis waarin het dierenrijk zich vandaag bevindt. Spelers zijn één verteller, de haas, de schildpad, het luipaard, de olifant, de spirit van de regenboog en het wrattenzwijn. Het speelse maar inhoudelijk rijke stuk eindigt in een oproep om alle dieren in Zuid Afrika terug hun vrijheid, hun plaats te geven en ze niet langer te gebruiken voor consumptie. Het was heel mooi om naar te kijken. Ook de kostuums van de dieren mochten er best zijn. Een meer dan geslaagde avond die geeindigd is met het liedje “Save The Earth”.
De laatste schooldag:
Vanmorgen zijn we al vroeg op school. De leerlingen en leerkracht van klas 6 en 7 hadden ons immers gevraagd om met hen nog een paar uurtjes hun werkjes af te maken. De laatste details worden nog aangebracht en zo hebben alle klassen hun kerstwerkjes klaar. Voor ons eindigt hier een week van samenwerking met de school, leerkrachten en vooral met de kinderen. De resultaten mogen gezien worden en iedereen is tevreden.
Miss Helen nodigt ons nog uit om mee naar het slottoneel van de jongeren van de High Scool te gaan kijken.
Een oeroud verhaal in een modern jasje:
In tegenstelling tot voorgaande jaren waarin de leerlingen die afstuderen een toneelstuk inoefenen is nu gekozen voor imprivisatietheater. De opdracht was om het kerstverhaal in een eigentijds kleedje te steken met eigen interpretaties. De jongeren kregen drie dagen om het uit te werken.
ubliem is de enige omschrijving die ik kan geven. Deze groep jongeren hebben het beste van zichzelf geven en zijn er in geslaagd om een eigen kijk neer te zetten op traditionele waarden. Een stuk vol afwisseling, soms ernstig en sensitief, dan weer grappig en komisch met zang en moderne breack-dance als uitsmijter. Voor ons was dit een zeer aangenaam slot van een weekje Mcgregor Waldorfschool.
We nemen nog afscheid van alle klassen en de leerlingen.
En volgend jaar…. Komen we misschien terug. De leerkrachten hebben ons alvast uitgenodigd. De kinderen hun mening moeten we niet vragen. Die weten we zo wel.
