Verraad op wereldschaal, de zaak van Tsipras.

De zwaan werd uit het water getild en gedropt op de plaats
waar

de slachtbank staat.

62% stond aan de voet van de politieke uitslag, het grote
Neen tegen

grootscheepse afbraak. Het Ja stond op de ruggen van Tsipras

aandeelhouders, voor grote samenwerking.

Wij blijven in de Unie. De dubbele Griekse boekhouding
schoof tussen

de paparassen door. Op kundige wijze gleden cijfers door
bladzijden

en verdampten als water naar andere plaatsen.

Het Neen sloeg om het hart van Tsipras, het tikte niet meer
voor het Neen, het begon

andersom te lopen het Neen werd het Ja van Tsipras. De
Griekse zwaan die hij gevangen had, regisseerde hij een verraderlijk referendum.

Hij hengelde haar van 
haar gronden en wateren en dropte haar met een nekklem

in de vijver van de Trojka. Op de rand van de vijver stond
een pot met een

Dijsselbloem.  Grieken
liegen niet, kniekapjes voor de  knieval.

De ja stemmen zullen door alle rechtse en
fascistische partijen worden gebruikt

als toestemming tot “het blijven in de EU tegen
elke prijs”.

Tsipras zorgde massaal voor volksklemmen en wuifde zo zijn
Neen  tegemoet.

Op het Griekse plein Sytagma stoomde hij van de hitte uit
zijn pak en sprak,

als groot Griek, Ik zorg voor een beter leven, wij gaan de
Unie niet uit en blijven in de NAVO. Onderwijl pleegde goede Grieken zelfmoord.

Hoeveel veren heeft Tsipras en zijn aanhang uit de stervende
zwaan getrokken en deze in zijn Barbaarse politiek gestoken, om betaalde politieke buffers
te creëren.

De Neen stemmer was massaal, de Ja knikkers waren
structureel voorbereidt de rollen lagen vast.

De harde lijn was het hart van de Griek en het hart van de
unie was de harde lijn.