Op het
stationsplein in Brugge staat een grote rode container waarop in witte letters
geschreven staat: ‘To become a new citizen of Bruges’. Wie binnengaat wordt
uitgenodigd om schriftelijk een vijftal vragen te beantwoorden en het A4’tje daarna
in een collectebak te deponeren.

Ik krijg
aan mijn kinderen niet uitgelegd waarom deze container geen gewone container is
maar een kunstwerk, dus waag ik me er ook hier niet aan. Volgens de kunstenaar,
Daniël Dewaele, moet de container gezien worden als
een transitruimte waarin mensen hun eerste desiderata rond het beoogde
lidmaatschap van de Brugse gemeenschap kunnen meedelen. Het geheel van alle
reacties op de gestelde vragen moet volgens hem een beeld geven van de
gevoeligheden van de ‘sollicitant’. Ook na deze uitleg blijven mijn kinderen
met rollende ogen en een veelzeggende blik mijn triënnalitis afkeuren.

Afgelopen zondag heeft het Brugse opperhoofd Renaat Landuyt de
Triënnale 2015 officieel voor geopend verklaard. Hij deed dat na een speech bij
een drijvend platform op de reien dat dienst doet als openluchtcafé en als
ponton voor zwemlustigen. Het is een ontwerp van het Japanse ‘Atelier Bow Wow’,
niet te verwarren met de gelijknamige Amerikaanse rapper of met de door Malcolm
McLaren ontdekte Britse popgroep die in de jaren tachtig leuke dansliedjes
maakte en een ep maakte met op de hoes een variante op Manets ‘Déjeuner sur
l’herbe’. Atelier Bow Bow is wereldvermaard en werd vooral bekend door zijn
‘pet architecture’ en projecten als het ‘Jig House’ in Funabashi, het ‘Nora
House’ in Sendai en heel wat bouwkunst in Tokio. De opbouw van zijn drijvend
platform in Brugge, dat de titel ‘Canal Swimmer’s Club’ meekreeg, heeft heel
wat voeten in de aarde gehad. Enerzijds door klachten van de buurtbewoners en
het ontbreken van de nodige vergunningen, anderzijds door een technisch
probleem om het platform horizontaal op het water te krijgen. Het eindresultaat
lijkt op het eerste gezicht geen architecturaal hoogstandje, maar het drijvende
café zou de komende maanden voor wat ambiance kunnen zorgen, tenminste als het
water in de Potterierei wat milder van temperatuur is én wat properder dan
afgelopen zondag. De officiële opening, met gratis Brugse Zot voor alle
bezoekers, miste wel wat animo om spectaculair te zijn. Een parade van rubberen
scoutsbootjes leek me in elk geval een magere invulling van het feestgebeuren.

Een ander kunstwerk dat voor vertier moet zorgen is het pop-upcafé
URB EGG, dat je kunt vinden door de Potterierei te volgen tot aan de voormalige
Gistfabriek. Nu al lijkt dit openluchtterras the place to be voor Bruggelingen. Op de site van de  pakhuizen, waar architect Huib Hoste destijds
voor modernistische architectuur zorgde werd met containers een langwerpige bar
gecreëerd die deels over het water van de Handelskom hangt.  Wie dit concept bedacht heeft, is niet op de
website van de Triënnale terug te vinden, waarschijnlijk een artiste négligeable. Het clichématige
opschrift ‘Gold Guides Me’, dat in grote gele letters aan de pakhuizen werd
vastgemaakt, is wél van een kunstenares. 
De Noorse Anne Katrine Senstad, 
bekend van o.a. de film ‘The swamp’ en van een land art project in
Louisiana,  wil met deze woordsculptuur
in haar eentje het kapitalisme aanpakken! De woorden ‘Gold Guides Me’ zouden
ons ‘vragen moeten doen stellen bij de ethische normen die ons leven sturen’.
“De hogere macht waar mensen zich vroeger naar schikten, is vervangen door het
fetisjisme van bezit, macht en rijkdom”, onderwijst de Noorse kunstenares ons
en omdat we ja knikken mogen we een bank vooruit van de juffrouw. Uiteraard is
haar kunstwerk een variante op ‘God Guides Me’, waarbij we ons vragen stellen
over de ethische normen waarmee de diverse godsdiensten ons leven sturen en in
naam waarvan overal ter wereld oorlogen gevoerd worden.

Volgens de organisatoren van de Triënnale is Urb Egg het café van
de toekomst: een
duurzame omgeving, vol vernieuwende ingrepen en alcoholvrij. Alcoholvrij? Als dat
het café van de toekomst wordt, hoeft het voor mij niet meer. Urb Egg heeft de
toekomst in elk geval al ingehaald, want je kunt er zonder probleem een Brugse
Zot bestellen. Of het café de vier maanden Triënnale zal overleven, hangt
vooral van het weer af.  Ik hoop het van
harte.