Woensdag (9/04/14) ging op VIER Topdokters van start. Een boeiende blik achter de
mondmaskers van zij die ons bijstaan in nood. Aflevering één maakte twee zaken
duidelijk. Dat artsen ook maar mensen van vlees en bloed zijn én dat ze zeer veel
respect verdienen. Hun werkijver en stressbestendigheid is indrukwekkend.

Een
opmerkelijke oproep om meer respect kwam van neurochirurg Guido Dua. In De
Morgen (10/4) liet hij optekenen dat hij een verloning van 250.000 euro niet in
verhouding staat tot zijn kunnen. Of 250.000 euro (meer dan de premier) te
weinig is, laat ik in het midden. Dat onze gezondheid veel waard is en artsen
dus goed beloond mogen worden, staat buiten kijf.

Interessanter is dat dat de
verschillen tussen verschillende types artsen onderling enorm zijn. Als je weet
dat bepaalde collega’s van dokter Dua bijna met het dubbele naar huis gaan, dan
getuigt dat inderdaad van weinig respect. En dat is vandaag het geval. Een
nierspecialist en een radioloog verdienen tot 4 à 5 keer meer dan pakweg een
dermatoloog, geriater of een oncoloog. Nochtans kan men zich de vraag stellen
of een kiekje van een gebroken arm echt drie keer meer waard is dan een snelle
kankerdiagnose.

De eerste vraag is dus niet hoeveel één bepaalde specialisatie
waard is. Voor een goede gezondheidszorg is een goede huisarts even essentieel
als een hersenchirurg. Als de eerste de tekenen van een (nakend) herseninfarct
niet opmerkt, haalt de patiënt de tafel van de tweede niet eens.

De oorzaken
van deze scheeftrekkingen liggen in de misvorming van de nomenclatuur.
Specialisten die veel technische prestaties verrichten, trekken vaak aan het
langste eind. Zij die het moeten stellen met intellectuele arbeid komen er
bekaaid vanaf. Respect krijg je door respectvol om te gaan met elkaar. Laten we
daarom eerste de loonspanning tussen artsen onderling wegwerken. Geen enkele
nierspecialist is vier keer meer waard dan een gynaecoloog. De discussie of het
gemiddelde bruto salaris (vandaag 212.000 euro voor specialisten) volstaat, kunnen
we daarna voeren. 

Verschenen als lezersbrief in De Morgen van 14/04