Het paradepaardje van Theater aan Zee is dit jaar ‘Manon & Jean van Florette’ van Compagnie Marius, een 270 minuten durende voorstelling in het Maria-Hendrikapark. ‘Ter hoogte van de Watertoren’, stond er in het programmaboekje. Ik wist waar die zich bevond, maar had de verkeerde weg (via het station) genomen om er te geraken. Ik wist namelijk niét dat daar ook een grote vijver was. Omdat ik al wat laat was, zat er niks anders op dan die over te zwemmen om op tijd te zijn. Gelukkig was het gisterochtend behoorlijk heet en waren mijn kleren snel weer droog.
Chapeau voor de acteurs en actrices die ons in die hitte meer dan vier uur lang moesten entertainen. Af en toe merkte je wel dat de temperatuur en de brandende zon hun concentratievermogen in de steek liet, maar ze waren professioneel genoeg om daar een humoristische wending aan te geven.
Ook voor de toeschouwers was het niet evident om de voorstelling zonder zonneslag uit te zitten. Parasols, beschermingscrème en hoedjes van krantenpapier moesten de grootste rampen voorkomen. Na het middagmaal (konijn met pruimen) hield ik het evenwel voor bekeken. Niet dat ik het geen goede voorstelling vond, maar ik had er gewoon genoeg van. Jan Decorte heeft gelijk als hij beweert dat toneelstukken nooit langer dan zeventig minuten mogen duren.
‘Manon & Jean de Florette’ is een vrije bewerking van Marcel Pagnols film ‘Manon des Sources’ (1952) en de roman ‘L’eau des colinnes’ die hij tien jaar later schreef. Dat het stuk op locatie gespeeld wordt, maakt het grootste deel van de charme uit. Wat we te zien kregen was te vergelijken met patronaatstheater van de betere soort, met pittige dialogen, geestige vondsten, plezante versprekingen en af en toe wat interactie met het publiek. Er werd voortreffelijk geacteerd door o.a. Koen Van Impe en Kris Van Trier en schitterend gekrijst door Maaike Neuville.
Een onbetwiste aanrader zou ik dit niet noemen, wel onderhoudend entertainment voor jong en oud. De honden van de kennel in de buurt waren duidelijk niet zo opgezet met deze onverwachte ingreep in hun territorium en lieten dat ook duidelijk horen. Dat er ondanks het stralende weer konijn met pruimen geserveerd werd tijdens de pauze, had te maken met het hoofdpersonage Jean van Florette die in het dorp een konijnenkwekerij wilde opstarten.
Ondertussen is het Leopoldpark op Theater aan Zee een Place M’as tu Vu? van BV’s uit de theaterwereld en de politiek geworden. Er wordt wat afgekletst en geflirt! Gisteravond laat, na het optreden van John Crombez’ covergroepje, hielden ze zich vooral op aan de toog van Café Koer, waardoor de Oostendenaars nauwelijks de kans kregen om hun drankjes te bestellen. Niet dat ze zich daar bewust van waren. ’t Ware nog dat te kort!
MISSELYk
