Brugge heeft afgelopen maandag de aflevering van de ‘De slimste gemeente’ gewonnen, maar als we eerlijk zijn: ten onrechte. Want op de beslissende vraag hoe de bewustwordingscampagne heette die de studente Alexia Leysen in het leven geroepen had, antwoordde Bart Bernaert: ‘Veertig dagen zonder vlees’, een antwoord dat Michiel Devlieger goedkeurde. Daarna kreeg Grimbergen de vraag: ‘Hoe heet de laatste film van Felix Van Groeningen’. Het antwoord van Grimbergen was: ‘Veertig dagen zonder lief’, wat Devliegher niét goedkeurde.
Ik weet wel: het is discutabel. Het ging inderdaad om veertig dagen zonder vlees en niet om veertig dagen zonder lief. Maar strikt genomen was het antwoord van Brugge fout.
Het antwoord van burgemeester Landuyt op de vraag wat hij ervan vindt dat Phaedra Hoste uitgeweken is naar Antwerpen, was dan weer wél juist, maar dat leverde geen punten op, alleen een wrange nasmaak. Landuyt zei dat ‘Het voordeel aan Phaedra Hoste is dat ze is verhuisd van Brugge naar Antwerpen, het nadeel dat ze soms nog terugkeert naar Brugge.’ De Brugse schoonheid was – Bruggeling in hart en nieren – op haar tenen getrapt en vroeg de burgemeester Facebookgewijs om uitleg. “Het zullen de zenuwen geweest zijn”, excuseerde Landuyt zich, maar de ex-miss was nog niet tevreden: “Zijn verontschuldigingen komen een beetje laat. Van een burgemeester verwacht ik dat hij het goede voorbeeld geeft en niet zo impulsief is. Bovendien heeft hij niet de moeite gedaan om me persoonlijk te contacteren.”
Nou ja, “Van een burgemeester verwacht ik dat hij niet zo impulsief is”: een burgemeester is ook maar een mens. En bovendien: de schone madam had de Bruggelingen toch ooit bedrogen door op een CD&V-lijst te gaan staan, verkozen te worden, te zetelen, maar telkens haar kat te sturen?
Over excuses gesproken. “Het was maar om te lachen”, excuseerde Peter Sagan zich nadat hij miss Maya op het zegepodium in de billen geknepen had. Sagan deed me meteen aan Pol Van Den Driessche denken. Sagan was inderdaad nog jong, maar PVDD had meer dan twintig jaar in vrouwenbillen geknepen ‘om te lachen’. Sagan heeft het geluk gehad dat het voor de hele wereld gebeurde zodat hij de algemene verontwaardiging kon inschatten, PVDD is kind gebleven tot er een artikel over zijn handtastelijkheden in Humo verscheen. Dat hij nog steeds rondstrooit dat het om een politieke afrekening gaat, bewijst dat hij nog steeds een kind is die de feiten maar moeilijk onder ogen durft te zien. Benieuwd wat zijn rechtszaak tegen Humo komende maand zal opleveren.
Misselyk