Tot het bot waren 14 van de vijftien permanente leden van de VN-veiligheidsraad deze week gefrustreerd door de voortdurende illegale bouw door Israël op Palestijnse grond.

Alleen Barack Hussein Obama niet. De meest pro-Israëlische Amerikaanse president sinds de oprichting van Israël blijft tegen beter weten in het racisme, de apartheid en de etnische zuiveirng van Tel Aviv actief ondersteunen. Zelfs de EU maakt duidelijk dat de belangen van een ‘veilig Israël’  niet tegenstrijdig zijn met het recht op een Palestijnse staat. Maar dit is volgens de Europese leiders onmogelijk zolang het geweld van kolonisten en de illegale bouw in nederzettingen voortgaan.

De Zuid-Afrikaanse VN-ambassadeur, Baso Sangqu, noemde het Israëlische gedrag ‘de belangrijkste belemmering voor de tweestatenoplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict’. Mevrouw Merkel sprak zelfs harde taal tegen het regime van Netanyahu: “Hoe durven jullie? Jullie hebben nog geen enkele stap gemaakt om vrede dichter bij te brengen”.

Maar wel opnieuw duizend illegale woningen erbij voor Israëlische kolonisten op gestolen grond. Intussen is 45 % van de bevolking in de Gazastrook werkloos volgens een UNWRA-rapport. Twee op drie leeft in armoede. En jaarlijks komen er 30.000 werklozen bij. Voorheen werkten tienduizenden Palestijnen in Israël, maar dit is al lang verleden tijd. Alle materialen voor een draaiende economie moeten via Israël komen, maar de grenzen blijven dicht. Er zijn geen rechtstreekse contacten met de buitenwereld voor de Palestijnse Gazastrook.

Israël zegt dat de verklaringen van de EU “irrelevant” zijn. Waarom blijven onze Vlaamse, Belgische en Europese bedrijven nog steeds investeren in en handel drijven met Tel Aviv? En waarom blijven onze politici hun kolonisatiebeleid verder steunen? Een land dat onze politiek “irrelevant” vindt, hoeft niet langer op onze politieke, economische en militaire steun te rekenen.

Het is voor de EU vijf na twaalf om onmiddellijk sancties af te kondigen tegen Tel Aviv. De EU, de BRICS-landen, de ALBA-landen, de Arabische staten en de niet-gebonden landen laten zich niet in met ‘de interne aangelegenheden van Israël’. De Palestijnen zijn een erkent volk, met erkende rechten, met een vertegenwoordiging in Unesco en bij andere organisaties. Hun rechten moeten op gelijke voet staan met deze van Tel Aviv: recht op veiligheid, een menswaardig beleid, recht op wonen, recht op werk, recht op een eigen economie, recht op huisvesting, recht op gezondheidszorg, enz.

Israël begint een grote oorlog tegen zijn Europese vrienden als het niet van koers wijzigd. De steun van de publieke opinie zijn ze al lang kwijt. En nu hangen hun contacten met de EU ook aan een dun draadje. Gelukkig hebben ze nog hun Zuid-Soedanese vrienden. In een nieuw Midden-Oosten kan men het gedrag van Tel Aviv onmogelijk nog één minuut langer tolereren. Tenzij jou naam Barack Hussein Obama is natuurlijk.

* Linken:

War-torn Libya last resort for jobless Gazans
US alone as Israel condemned in UN Security Council
Israel attacks European criticism of West Bank settlement activity
Israel, S. Sudan Solidify Ties