De
bijdragen van de werkgevers voor de sociale zekerheid dalen van 33% naar 25%.
Hoe en wat en voor wie is vooralsnog nergens duidelijk geworden. Hoe specifiek
zullen verminderingen zijn. Gaan ze voor laaggeschoolden onder de 25%? Wetende
dat er in de commerciële sector (de ‘privé’) het equivalent van 4 tot 5 weddes
nodig zijn om 1 job te creëren zal het job-saldo mager of zelfs negatief zijn. De
omkadering van jobs (infrastructuur, automatisering, winsten) maakt dat, zoals
de profit zelf toegeeft, maar 25 tot 30% van een jobkost, loonkost is. De
lastenverlaging zal de reeds decennia durende tewerkstellingsvermindering in de
‘privé’, dwz de private winstbedrijven, niet kunnen tegenhouden. De tax-shift
is in feite een steekvlampolitiek van wie weet dat ze reeds verloren hebben.

Maar de sociale zekerheid zal evenwel veel minder geld incasseren, – waar
dienden deze sociale bijdragen weer voor, juist, de financiering van de sociale
zekerheid –  hetgeen dan moet
gecompenseerd worden door vermindering van de sociale uitkeringen en het besteedbaar
inkomen van de bevolking zal dalen. Daar droomde dus de Open-VLD van, hierin
flink ondersteund door de NV-A en een alsmaar hopelozer wordende Van Eetvelt.
En de CD&V maar hopen dat de bevolking zal lijden, de Verelendung, een’
marxistische’ bewegings.net-visie, waardig, zodat zij bij de komende verkiezingen
eindelijk nog eens kunnen gaan leiden. Of zal tegen dan de PVDA voldoende
brains en body hebben om eindelijk aan de grote verzameling van de linksen
(links van de sociaal-democratie en Groen) te beginnen, Syriza achterna, of
zijn dat nu ook niet meer de goeden?

Tot daar de ventilatie. In mensentaal: 3,8 miljoen werknemers aan 0,75  jobtime, zijn 2,9 miljoen VolTijdse Eenheden.
Aan gemiddeld 25.000€ brutoloonkost per VTE  (dus zonder patronale lasten) betekenen 33%
sociale werkgeversbijdragen 38 mia €. Een vermindering tot 25%, of  tot 29 mia € geeft dus een voordeel van 9 mia
€. Dat is het ‘volume waar het om draait, wat ook het feitelijk vertrek- of
eindpunt in de vermindering is, het gaat minstens om 9 mia €. Maar.

Maar dan komt de kat al op de koord. Alle bestaande lastenverminderingen dienen
allicht afgetrokken van deze 9 mia €. Of is het zo dat de bestaande verminderingen
behouden blijven en voor een bijkomende lastenvermindering zorgen, vertrekkend
van het huidig % lasten. Dus wie nu maar 25% sociale lasten betaalt zou, eventueel
voor specifieke categorieën, lager kunnen gaan. Maar voor wie dan specifiek, en
voor hoeveel. Of  wordt de ‘publieke
dienstverlening’, dwz 1,7 mio werknemers uitgesloten van de lastenvermindering,
en heeft men hen, en de Non-Profit bv nu al liggen gehad?

Als de bestaande lastenverminderingen afgetrokken worden dan zouden dus de huidige
5 mia € werkgeversbijdragenverminderingen, verdwijnen en dus opgeslorpt worden
in de vermindering van 33 naar 25%. En dat zal dan allicht ook het geval zijn
voor de Sociale Maribel van de Non-Profitsectoren (Wezlijn, gezondheid en
cultuur). In de lastenvermindering van de Non-Profit wordt de ‘klassieke’
lastenvermindering ‘gesolidariseerd’ en voor de volle 100% omgezet in een
dotatie die enkel wordt verworven als ze omgezet wordt in bijkomende tewerkstelling.
Lles samen is ze goed voor een kleine 1 mia €. Voor het detail van de huidige
lastenverminderingen, zie BuG 205, www.npdata.be/BuG/205-Concurrentievermogen.

 
We gaan er verder van uit dat de huidige 1,7 mia € subsidiëring van de
dienstencheques, die ook betaald worden als een soort lastenvermindering, toch
in de Europese rekening, en de 0,5 mia € die naar ‘activering’ gaat niet zal
afgetrokken worden. De dienstenchequesbedrijven zouden dan nog wel eens een
driebubbel voordeel krijgen: loonkost voor 80% betoelaagd, de klassieke
lastenverminderingen en nu nog eens de vermindering van 33% naar 25%. Dan
kunnen ze meteen 30% van hun betoelaging als winst opzijleggen in plaats van de
huidige 20%.

Zodus de rekening nog eens samengevat: de 9 mia € vermindering van 33% naar 25%
wordt dan (9 mia€ – 5 mia€ bestaande verminderingen)= 4 mia€  – (1 mia € Sociale Maribel) = 3 mia € nog toe
te kennen. De bijkomende besparingen dienen dan om dit bedrag aan gederfde
inkomsten bij de sociale zekerheid te compenseren.
 
Voor de Non-Profit kan ook een specifieke berekening gemaakt worden.
Voortgaande op 650.000 werknemers, aan 0,7 per VTE  gaat het om 455.000 VTE in de secoren van
gezondheid, welzijn en cultuur. Dat komt overeen met 16% van de 2,8 mio VTE
loontrekkenden of 1,4 mia € lastenvermindering overeenkomstig de vermindering
van 33% naar 25%. Als daar de 1 mia € bestaande Sociale Maribel van afgetrokken
wordt resteert 400 mio € die vrij zou komen als ectra besteding voor de
tewerkstelling in de Non-Profit. In plaats van absurdistische voorstellen te
doen voor inschakeling van studenten en gepensioneerden voor bejaarden kan bv de
volwaardig betaalde tewerkstelling in de thuiszorg hier fors uitgebreid worden.
Ondermeer kan ook het tijdskrediet voor zorg volwaardige tewerkstelling van
mantelzorgers worden. En als bejaarden in homes langs het stofzuigen in
beweging moeten blijven kan men speciale animatieploegen betoelagen die hen
daarin bijstaan.

De Tax-shift zal de Non-Profit dus bij een normale en logische toepassing geen
windeieren leggen. De betoelaging door RIZIV en diverse overheden blijft
intact, alleen zullen er door de lastenvermindering minder uitgevaen gebeuren,
die dan omgezet worden in een bijkomende sociale maribel dotatie, zo is het
altijd als gegaan en waarom nu niet. Het laat toe om met 400 mio € 12.000 bijkomende
jobs te creëren. De reeds toegekende 900 jobs vanaf 2016 vanuit de oude Di Rupo
plannen komen daar nog eens bij. Met deze regering en de Tax-Shift wordt daar dus
een forse portie jobs, jobs, jobs bijgedaan. Verheirstraeten zal allicht dit
dossier ook bewaakt hebben en er mee voor zorgen dat de Non-Profit niet in het
zak gezet wordt, dat zou pas de afgang van de CD&V, de bedenkers van de Sociale
Maribel, betekenen. En het is ook maar best dat de vakbonden van de sector zich
niet laten ringeloren. Hun in het najaar vooropgestelde acties zouden wel eens
dringend nodig kunnen zijn om die 12.000 bijkomende Tax-shiftjobs ook effectief
binnen te halen.

Of is de Tax-shift enkel bedacht voor de private ondernemingen? Zal de Tax-shift
enkel nuttig zijn om de continue jobafbraak in de privé omwille van hogere
winsten te neutraliseren. Zal de lastenvermindering verdwijnen op de rekening
van de aandeelhouders van de voor winst bedrijven en diensten?. Gaat het om een
Tax-shift of een geschifte politiek?

Jan Hertogen, socioloog