De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Survivorship bias en vluchtelingen

dinsdag 19 november 2019 12:27
Spread the love

Survivorship bias en vluchtelingen

Survivorship of overlevings-bias, en dan heb ik het niet over de Oud Griekse filosoof Bias van Priëne al misstaat een citaat van zijn hand niet als inleiding van dit stuk: “Goede mensen laten zich gemakkelijk misleiden.”

We worden elke dag misleid. Ons bewust denken is slechts het topje van de ijsberg van alle gedachten die door ons hoofd gaan. We staan er niet altijd bij stil maar dat is nu eenmaal hoe ons brein werkt. Van zodra we ons online begeven krijgen we een overdaad aan informatie. Informatie dat ons wordt aangeboden in een bepaalde vorm en in bepaalde hoeveelheden.

Ik kan de overdaad aan informatie vanuit de klassieke en sociale media de laatste tijd maar moeilijk verwerken als ik eerlijk mag zijn. Het komt op me af en ik krijg het niet meer geprocest. Het idee dat dit een propaganda techniek betreft: information overload, bekruipt me wel eens al vermoed ik dat het eerder aan mijn eigen agenda ligt. Mijn zoon die zijn eerste stappen in het secundair zet, de start van het academiejaar waar we als informaticadienst van de universiteit enkele versnellingen hoger gaan,.. Het vraagt niet alleen veel van mijn tijd, het vraagt ook mentaal enorme inspanningen. Het uitgelezen moment om een stap achteruit te zetten en te kijken naar wat er exact op ons afkomt.

 

Bias is een term uit de psychologie. Het gaat over systematische denkfouten die we maken, vooringenomenheid en vooronderstellingen. Het ontbreekt ons al dan niet bewust een neutraal standpunt in te nemen en dit staat objectiviteit danig in de weg. Er zijn enorm veel soorten bias maar ik wil het hebben over survivorship bias.

Survivorship bias gaat over valse overtuiging, over tunnelvisie of het belichten van dat wat overleeft. Stel dat je naar de boekhandel gaat en je wilt het beste boek aankopen dat er is. Je zal een selectie van een tiental boeken te zien krijgen dat aangeprezen wordt. Dat is de absolute top. In de rekken krijg je een verdere selectie waarvan weer een deel populair en anderen spijtig genoeg niet verkopen. Het zijn allemaal auteurs die het gehaald hebben en het geluk hebben te mogen samenwerken met een uitgeverij. Wat je niet te zien krijgt, zijn de boeken die het niet gehaald hebben, daarachter heb je nog ontelbare manuscripten die onafgewerkt liggen te wachten op nieuwe woorden en verhalen, en ten slotte is er de groep van mensen die de klassieker in de mond nemen: “Ik zou er een boek over kunnen schrijven! J

Je krijgt the lucky few te zien. En als je alleen maar kijkt naar de verzameling “winnaars” en niet naar de gehele groep dan krijg je een vertekend beeld. Dan zou het wel eens kunnen zijn dat je denkt dat een boek uitgeven piece of cake is. Maar dat is het niet. Ik wil alle schrijvers die na vele maanden wachten een negatief antwoord kregen niet willen troosten. Zelfs elk onafgewerkt manuscript dat om aandacht schreeuwt zou ik ze niet willen en kunnen lezen.

Ik vraag aan jou om terug te blikken op alle succesverhalen van vluchtelingen die de afgelopen vier jaar veelvuldig in jouw krant zijn verschenen, die indrukwekkend gedeeld werden op mensen hun tijdlijn, die tweetstormen hebben veroorzaakt en waarbij leek dat de halve natie dagen lang over niets anders nog kon praten, meningen en opinies schrijven. Over asielzoekers en vluchtelingen die zich na een helse overlevingstocht succesvol hebben gesetteld in hun nieuwe leven, een nieuwe vriendenkring hebben opgebouwd en dat in een nieuwe omgeving die nu hun thuis is. Hoeveel positieve aforismen hebben onze secretarissen van asiel en migratie de afgelopen jaren de wereld in gestuurd? Ik vrees dat we systematisch een overdaad aan associaties die negatief gekleurd zijn voorgeschoteld krijgen en dat om het nog voorzichtig uit te drukken een vertekend beeld is van de realiteit.

Wanneer je alle gepubliceerde berichten en communicaties in de schaal legt dan helt de balans helaas naar probleemverhalen die segregatie aanwakkeren. De spotlight staat op verschillen. Wanneer je alle relevante verhalen in de schaal zou leggen dan zouden we een heel ander beeld krijgen. Het is onmiskenbaar dat bepaalde groeperingen en individuen misbruik maken van hun machtspositie en de media als megafoon gebruiken om de reikwijdte van hun stem te verbreden en het onderwerp zodanig framen richting negatieve berichtgeving. Zo veel is duidelijk.

Wanneer vluchtelingen zich gaan settelen dan blijkt dat ze wel heel erg op ons lijken. Er is meer dat ons verbindt. Er wordt naar de gym gegaan, er wordt een tijgerkitten in huis genomen, er wordt een groot feest georganiseerd want iemand is geslaagd voor zijn toelatingsexamen tandarts, een gezin zoekt een andere woonst want de schimmel dringt doorheen muren, er wordt naar de supermarkt gegaan, een uitstapje naar de hoofdstad en de eerste schooldag van de kinderen ziet er exact hetzelfde uit als voor elk ander kind. Succes verhalen zijn saai voor de media want ze lijken als twee druppels water op onze eigen levens. Het is weinig spectaculair maar deze verhalen zijn wel belangrijk om een evenwichtige kijk te hebben.

Daarom, ook al hebben we dikwijls onze handen vol met onze dagdagelijkse taken, met zaken die er toedoen, met de handen uit de mouwen te steken en te bouwen aan onze samenleving maar laat van je horen. Vertel! Vertel verhalen over jouw leven als nieuwkomer, vertel verhalen die je ervaart als vrijwilliger, over vriendschap en moeilijkheden over dagdagelijkse dingen. Leg jouw gewicht mee in de schaal. Share the love. Choose Love.

#ShareLove

#ChooseLove

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!