Net voordat je het levenslicht ziet, begint de strijd al om te worden geboren, een gezamenlijke inspanning voor een leven dat zal bloeien, voor een gezonde en vitale geboorte, een schreeuw om te groeien, om te leven, zonder angst voor wat komt, om te ZIJN.

“Het leven is een strijd, er wordt altijd gestreden”, zei een denker, die aan de horizon een ochtend zag vol hoop. Vanaf onze eerste ademhaling houdt de strijd niet op, hij verandert, wordt een collectieve verantwoordelijkheid, wordt een volk.

Strijden is de menselijke essentie, het is een kloppend hart dat niet ophoudt, het is de passie die ons draagt, een horizon die ons roept. Strijden is oprecht samenwerken, een daad van liefde, in het gezin, in de hele gemeenschap, een werk voor het algemeen belang.

Overal waar je kijkt, is strijden een kwestie van samen de handen ineen slaan, met gedachten en gevoelens die samenkomen en dromen die worden gedeeld. Het is een solidaire visie in een volksproject dat concrete vorm krijgt, om de levenskwaliteit te verbeteren voor iedereen, zonder uitzondering.

In ieder mens wordt deze strijd gevoerd, soms in stilte, soms in families verenigd in liefde, in gedeelde studie en in gezamenlijk werk. Maar ook in nationale politiek-pedagogische projecten, die lokaal en internationaal kritische bewustzijn vormen.

Bewust gezamenlijk werken is onze constante gids. We werken samen vanuit een rechtvaardigere visie op de wereld. We strijden om het gevoel van solidariteit tussen broedervolken levend te houden door oprecht samen te werken.

Strijden betekent niet alleen werken om te kunnen overleven, maar ook om elk moment met passie, vertrouwen en hoop te (be)leven, telkens weer opnieuw, vernieuwd. Want strijden is de essentie van het menszijn, het is de liefde voor het LEVEN.

Strijden is overeind blijven, samen iets opbouwen, banden van kracht en rechtvaardigheid smeden, op basis van een duidelijke visie een rechtvaardigere wereld creëren voor iedereen, zonder uitzondering. Het is een vitale, inclusieve en oprechte strijd voor een waardig leven.

Strijden is het voor ogen houden van wat tijdelijk onmogelijk is en met een kritische blik en solidaire acties naar de horizon kijken.

Vanuit het land, vanuit de wortels, wordt de strijd een project, omdat het bewustzijn ontwaakt en zich uitbreidt.

Strijden is samen leven opbouwen, zich verzetten, volhouden, niet toegeven aan tegenslagen, werken en overwinnen.

Strijden … strijden … strijden, want in de strijd ligt het LEVEN, en in het LEVEN ligt de hoop dat “alles beter wordt”.

6 februari Estelí, Nicaragua

Professor Herman Van de Velde werkte aan de universiteit UNAN-Managua (nu op pensioen) en woont en werkt in Nicaragua sinds 1983.