Steve Stevaert wordt, nu het beter dan ooit kan, weggezet als een politieke clown die met one-liners en “stunt-ideeën” de publieke en politieke wereld bespeelde.
Rechts legt de nadruk op de “idiotie” en de “eindigheid” van het gratis-verhaal, links benadrukt dat Stevaert een salon-socialist was (te rijk – teveel met de macht en de politieke spelletjes bezig).
Zelf denk ik vaak dat zijn verhaal zelden echt begrepen is – ook omdat hij weigerde het uit te leggen.Omdat hij weigerde zijn ideeën als “marxistisch” of extreem te laten wegzetten.
In een paarse context (zijn context) was te uitdrukkelijk stellen dat zijn politiek konsekwent links was te gevaarlijk voor zijn coalitiepartner. In die tijd bestond loyaliteit binnen een regering nog (ondanks de open debat cultuur).
Het gratis-verhaal van Stevaert was uiteindelijk niet meer of minder dan het pleiten voor een doorgedreven herverdeling. Als publieke diensten “gratis” zijn, worden ze betaald met het belastingsgeld van de mensen. Waardoor “gratis diensten” voor het grootste deel betaald werden door de meer welgestelde mensen hoewel ze vnl gebruikt worden door de minder kansrijke mensen. In intieme kring kon Stevaert dit haarfijn uitleggen – eens in de politieke/publieke arena werd dit verhaal wat weggemoffeld en dit om niet nog meer “slapende honden te wekken”.
De gekende slogan “het socialisme zal gezellig zijn of niet zijn” benadrukte dat socialisme uiteindelijk om solidariteit – om verbinden gaat. Dat socialisme ook de zwaksten wil uitnodigen deel te nemen – buiten te komen… Vandaar de barbecues, de buurtfeesten. Vandaag weten we beter dan wie ook dat solidariteit alleen wervend is als mensen elkaar kennen – ontmoeten. Als de rijke “Antwerpenaar” de Berber en de Chinees kent…
Een andere uitspraak die, nu de socialisten hopeloos verdeeld zijn en nauwelijks wervend, wat als “onnozel” weggezet werd is dat “de Vlamingen eigen socialistisch zijn maar dat nog niet altijd weten”. Zelf deel ik dat gevoel grotendeels ; de meeste Vlamingen vinden dat de zwakkere moet beschermd en geholpen worden, dat de rijkere meer moet bijdragen dan de arme, dat onderwijs en zorg toegankelijk moet zijn voor iedereen, etc. Hoe hard partijen ook op de misbruiken focussen, op het profitariaat, op de luie loser, … Veel Vlamingen zijn en blijven solidaire mensen en zouden nooit instemmen met een liberaal model op z’n Amerikaans dat als te hard, te ruw beschouwd wordt.
Steve Stevaert nu wegzetten als een mediagenieke maar lege doos doet de man onrecht aan. Zij die dat doen doen zichzelf ook onrecht aan – ze bewijzen slechts dat ook zij (nog steeds en ook vandaag) misleid werden door de schijnbaar simpele recepten van Stevaert. Dat zij dus niet zien dat veel van die mediagenieke stunts eigenlijk op een doordachte politieke visie berustten die veel van zijn medestanders destijds niet eens deelden.
Wat er na zijn politieke leven volgde weet ik niet. Dat veel schimmig is, dat er wel heel veel rook is (waardoor vuur waarschijnlijk lijkt), dat hij zich wellicht af en toe vertild heeft in de gehaaide bedrijfswereld, … Ik strijd het allemaal niet af. Dat vrouwen zijn zwak waren, het kan best waar zijn. Dat hij in die contexten niet altijd grenzen (aan)voelde en misschien zelfs grensoverschrijdend was… Het kan allemaal.
Maar zelfs al die dingen waar zijn en hij dus op een bepaald moment normenloos – grenzeloos – … was geworden…
Dan nog verdient zijn politieke werk beter dan het wat denigrerende oordeel dat nu plots mainstream lijkt te worden.
stef joos
