Het gesloten centrum van Holsbeek, dat op 7 mei werd ingehuldigd, werd opgericht om 58 vrouwen op te vangen van wie “de papieren niet de juiste zijn”. In dit voormalige hotel, gelegen aan het einde van een industrieterrein, zitten momenteel  een dertigtal vrouwen opgesloten. 

Vrouwen die uit hun familie en hun leven gerukt zijn. Veel van deze migrantenvrouwen zijn hun land ontvlucht als gevolg van gendergerelateerd geweld: gedwongen huwelijken, seksuele verminking, lesbofobie, bifobie, transfobie, moderne slavernij, seksuele uitbuiting, enz.

Soms maandenlang van hun vrijheid beroofd, verzetten zij zich dag na dag tegen institutioneel geweld en staatsracisme, in totale onzichtbaarheid. Eindeloos wachtend onder de  dreiging van een uitzetting, leven ze op het ritme van de gevangeniswereld. 

Onzekerheid , gescheiden van familie en vrienden, zonder nieuws over hun lot veroorzaken psychisch en fysisch lijden en doet hun hoop stilaan verdwijnen.  

In deze context van onderdrukking zijn de opgesloten vrouwen solidair en organiseren ze zich.  Het is om hun verzet te ondersteunen dat we vandaag voor het centrum samen komen.

De nagedachtenis aan Semira Adamu, een Nigeriaans meisje van 20 jaar dat in 1998 in een vliegtuig werd vermoord door politieagenten, is deze zondagochtend in ieders geheugen gegrift. 

De geschiedenis herhaalt zich: in november 2019 werd een vrouw het slachtoffer van drie gewelddadige uitzettingspogingen en ondanks dat er een klacht werd ingediend tegen politiegeweld, werd ze uitgezet op 18/11/2019. , 

Ze getuigt na één van haar uitzettingspogingen: “Ze willen me inspuiten. Ze vertelden me  dat ik erg sterk was en hebben me gezegd dat als ze me volgende week op een vlucht zouden zetten, ze me een  injectie zullen geven om me zwak en slapend te maken. Dat is wat ze met iedereen in het centrum doen. De eerste keer nemen ze je  mee naar het vliegveld en brengen ze je terug naar het centrum. De tweede keer opnieuw. De derde keer geven ze je een spuit . Ik ben zo bang.”

Sindsdien verkregen wij  geen nieuws meer over deze jonge vrouw.

Gesloten centra en deportaties ontmenselijken en brengen elke dag opnieuw mensen in gevaar. Grenzen doden. Vrouwen, mannen en kinderen zijn  dagelijks het slachtoffer van dit veelvuldig geweld.

Dit systeem van opsluiting versterkt de criminalisering van migranten. Vrouwelijke activisten ter plaatse roepen op tot beëindiging van uitzettingen, gesloten centra en alle geweld tegen migrantenvrouwen.