Bijna niemand noemt zich een creatief genie, behalve Trump. De “anderen” bewijzen het door hun succes. Maar wat als je geen succes hebt, omdat je ook soms later in het leven je onderscheidend talent ont-dekt en wil ontplooien, maar botst op de tamheid, het conservatisme, het machtsdenken, het kuddedierengedrag, … in Vlaanderen en België. En ook omdat niet iedereen geschikt is podia op te zoeken. Ik vraag me trouwens vaak ook af waarom velen sommige matig getalenteerde aanstellers en paljassen zoveel geld bezorgen elk jaar dat ze er goed van kunnen leven. (Hetgeen op zich niet erg is, en bewijst dat we in een vrije maatschappij leven, maar ze zuigen de aandacht weg van serieuze mensen die geen kans krijgen o.a. in De Zevende Dag. En ze verspreiden taalfouten “bij de vloot”. Niet dat ik daar wil zijn. Beware me. Wel vind ik het enorm ergerlijk dat de twee presentatoren niet terug schreven. Maar ja, dat is onbetaalde arbeid.)

Heel grappig, is dat “genie” “geest” betekent, en dat “geestig” zijn en dus “als een geest” zijn hetzelfde is als grappig zijn. Maar is zulk niet-tastbaar fictioneel wezen tegen komen doorgaans niet juist griezelig? Alleen in komische films zoals Ghostbusters of zo kan je ermee lachen, maar hetzelfde geldt voor dodelijk geweld in zulke movies.

Nu ja, ik verkies “ideeënkanon”, solutionist, of metadoordenker, of … (Wie inziet dat mensen zoals ik een kans verdienen, zoek me op op Facebook. Misschien kan je me helpen.) Of ik goed genoeg zou zijn voor Google, met die aartsmoeilijke aanwervingstesten? Ik denk van niet, maar hun doelstellingen zijn technisch en commercieel, de mijne een betere, gezondere, rechtvaardigere en veiligere wereld, die minder geregeerd wordt door oeremoties zoals ijdelheid, geldingsdrang en hebzucht en meer door logica, inquisitiviteit, moraliteit en begrip. Maar dan ben ik in goed “geselschap” zeker? Als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik stoor me enorm aan media en BV’s, en niet zelden ook leerkrachten, die taalfouten verspreiden alsof het een hobby van hen is. 15 of 20 jaar op de schoolbanken, en veel individuen geloven “ineens” dat “bedankt om te komen” een juiste verwoording is. (Dat gebeurt ook in Nederland, maar toch aanzienlijk minder. Stel ik vast.) Wij (of eigenlijk jullie), Vlamingen, horen die taalfouten vaak niet eens. En zelfs indien wel, verbeteren jullie ze bijna nooit. Ik wel, of toch als ik de persoon goed genoeg ken. En dus bestaan ze over 1 000 jaar nog. (Of toch als de mensheid dan nog een Vlaanderen kent met hun vorm van het Nederlands als taal.)

Stel dat tal van organisaties en bedrijven, om te beginnen regeringen en parlementen, 1 tot 5 euro zouden vragen van iedereen die zich bezondigt aan foutief taalgebruik, ook geschreven.

En dat die opbrengst zou gaan naar de zelfdodingspreventie.

https://www.zelfmoord1813.be/steun-ons/doe-een-gift

Ik durf wedden dat geen enkel medium – niet bedoeld als “een prater met de geesten” – zulke vraag zou voorleggen aan de Vlamingen. Nu ja, niemand kan weten hoeveel geld deze personen “vrijwillig” zouden afstaan elk jaar, en of die bedragen echt wel zouden zorgen voor minder verloren levens. Maar dat is niet het punt dat ik wil maken. Het hoofdprobleem is dat ik geen enkele organisatie in ons land ken die ook maar in aanmerking kan komen om enigszins “rare” oplossingen te onderzoeken en voor te leggen aan andere, vooral regeringen en parlementen. (Dat gebrek aan eerlijke kansen voor vergevorderde doordenkers zonder de juiste diploma’s of professionele voorgeschiedenis kost ons – lees het vorige artikel – vele miljarden en ultiem misschien wel de hele mensheid.)

Tja, https://www.demorgen.be/meningen/creativiteit-is-de-skill-van-de-toekomst-maar-zijn-de-vlaamse-geesten-wel-rijp~b294e149/

“Hoe we dit moeten aanpakken? Daar verschillen de meningen grondig over. Maar over één ding zijn we het eens: we hebben creatieve oplossingen nodig. Creatieve oplossingen zijn oplossingen die het probleem in een ander licht stellen. Het zijn oplossingen die partijen uit impasses en welles-nietes spelletjes kunnen halen. Het zijn oplossingen die ons weer wat vertrouwen geven in het menselijke vernuft, in de toekomst. Creativiteit, dat is optimisme. In een economie waarover nu al jarenlang gepraat wordt in quasi-apocalyptische termen, lijkt het mij wel eens tijd om grondig te gaan nadenken over hoe we creatief denken structureel kunnen inbedden in dat zinkend schip van de economie. Wie weet kunnen we zo wel enkele gaten in haar romp dichten?”

Vinden jullie me nu een zielige zeurpiet? Zou ook kunnen.

Maar als artikels als deze jullie niet kunnen “bommen” … (Vreemde uitdrukking eigenlijk, niet waar?) Dan vind je het prima dat ouderwets aanleren faalt. De Vlamingen verkiezen behaagzucht boven elkaar willen helpen door kennis over te dragen. Alles kan beter. Het probleem is: hoe doe je dat zonder dat “iedereen” je een betweterige eikel(in) gaat vinden?

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/05/20/studenten-beheersen-nederlands-steeds-minder-goed-slechte-taal/

Ja, onze staatsschuld is zeer hoog, vergeleken met die van Nederland. Die geluk hadden met hun enorme gasbel, geen drie talen – nou ja, Fries is wel een apart taaltje, maar dat zal wel niet veel problemen veroorzaken zeker? – en het juiste pensioenstelsel. Maar een groot deel is een gevolg van dat gebrek aan zuinigheid die Nederlanders dus wel meer hebben. Misschien ook wel omdat zij geld moesten sparen om zich voor te bereiden op de oorlog met Spanjaarden, Engelsen, Fransen, … en om de dijken te onderhouden.

En “onze” collectieve vrijgevigheid hangt samen met gemakzucht: waarom grondig analyseren hoe we kunnen besparen? En waarom iets problematisch zeer zorgvuldig uitpraten, als de buitenlandse overheersers en/of de Paus en/of nu de EU ons wel zal dwingen als het moet?

Om af te sluiten: als onze maatschappij tal van “amateurs” inschakelt om te ijveren voor zo foutloos mogelijk Nederlands, gaan “we” misschien wel tientallen jongeren net dat zetje geven waardoor ze later kunnen studeren voor arts, politieagent, psycholoog, hygiënedeskundige, … en anders niet. En dat zou betekenen meer professionelen die levens kunnen redden …

De uitdrukking is trouwens “geven en nemen”. Zolang velen vinden dat “pakken” moet kunnen, zal er meer gepakt worden dan genomen. Als je begrijpt wat ik bedoel. Waarom complexe problemen zacht maar slim en consequent oplossen zonder echte schade als het hard en snel en ondoordacht ook kan? Of als het eerste niet de gewoonte is en de tweede optie toch te brutaal, dan maar niets doen zeker, of meer van hetzelfde?